Yıllardır erişilebilir ve ulaşılabilir bir kentte hiç kimseye bağımlı olmadan insan onuruna yaraşır bir hayat yaşayabilmek amacıyla mücadele etmekteyiz.
Yıllarca örgütlü bir şekilde mücadele verirken ve son yıllarda ise bireysel olarak mücadele vermenin yanı sıra kalemimle de mücadele etmekteyim.
Vermiş olduğumuz bu mücadele esnasında en ufak bir soruna çözüm getirilmesini sağlamak için binbir zorluklarla karşılaşıyoruz.
En ufak bir soruna dahi çözüm getirtebilmek için neler yaşıyoruz, nelerle karşılaşıyoruz bir bilseniz şaşarsanız?
Karşılaştığımız bu zorluklar arasında neler yok ki?
İnsanların özelliklede yasaları uygulamakla mükellef olan kamu idarecileri ile görevlilerin duyarsızlığı mı dersiniz?
Yasaları hiçe sayarak sümen altı etmelerini mi dersiniz?
Sorunları ve çözümlerini gördükleri ve bildikleri halde vurdumduymaz tutum ve davranışlar sergilediklerini mi dersiniz?
“Yıllar önce bunlarda yoktu, bu kadarına da şükür edin” diyenler mi dersiniz? Hangisi yok ki?
Say say bitmez!
İşte bunlara bir yenisini daha ekledik.
Sorunlara çözüm getirmekle mükellef olan zat-ı muhterem yetkililerin, sorunlarımıza çözüm getirmeleri gerekirken binbir zorlukla çözüme kavuşturulmuş yerleri tekrar bozarak sorunlu hale getirmelerine ne dersiniz?
Geçtiğimiz aylarda Malatya’nın merkezinde İnönü Caddesindeki alt geçitlerin bulunduğu iki kavşağın sağında ve solundaki yollarda bir çalışma yapıldı.
Yapılan çalışmada daha önceleri yola döşenmiş olan kilit taşlar sökülerek yerine asfaltlama yapıldı.
Bu çalışma yapılana kadar bu güzergâhta rahatlıkla kullanabildiğimiz birkaç tane rampamız daha da güzel ve standart ölçülerde yapılacak diye düşünürken bir de ne görelim!
Güzelim rampaların yerine standart dışı rampalar konulduğunu görünce şaşırıp hayret etmemek elde değil…
Siz tutun iyi kötü kullanabildiğimiz rampaları sökün yerine de gelişi güzel birkaç kürek asfalt ile rampa görüntüsünde bir şeyler yapın.
Mehter marşında olduğu gibi bir adım ileri iki adım geri gidildiği gibi bunlarda bir yeri yaparlarken iki yeri de bozmaya başladılar…
Yapboz, yapboz yapıyorlar ya, galiba bunlar puzzle oyunu oynadıklarını sanıyorlar!
Tam trajikomik bir olay!
Ağlayalım mı gülelim mi ne yapacağımıza nasıl davranacağımıza karar veremedik.
Yeni yapılan bu rampa görünümündeki yerlerde ise çıkıp inerken düşeceğiz diye korkudan renkten renge giriyoruz…
Bizler yıllardır bir rampa yapılması için söylemekten dilimizde tüy biterken adamlar hiç istifini bozmadan var olanları da bozup gidiyor.
Büyükşehir Belediyesi başta olmak üzere diğer ilçe belediyeleri de dâhil erişilebilirlik ve ulaşılabilirlik konusunda yasaları tam olarak uygulamadığı ve gerekli hassasiyeti göstermediği sürece daha çok bozuk plak gibi yerimizde saymaya devam edip duracağa benziyoruz.
Sözün özü olarak, 1994 yılında ilk mücadeleye başladığım günden bugüne kadar aradan geçen 25 yıl süre içerisinde bu rampa sorununu binlerce defa dile getirmekten utanır hale geldim ne hikmetse yetkililerin ise hiç umurlarında değil.

Ali Haydar Koyun
Yazar/Engelli Aktivist