ARKADAŞIM BİLE DİYEMEM Kİ !

• 23 Temmuz 2019 Salı 00:09:21

Ne kadar da tuhafına gidiyor, değil mi ; senden kaçışım, uzak duruşum, konuşmaya bile çekinir olmam ?
Kırk yıl düşünsen, kırk kişiye danışsan da çözemezsin, bilemezsin, bilsen de inanamazsın gerçeğe !

Evet, söylüyorum işte ; değil sevgili, arkadaş bile olamayız biz ! O yüzden de sevdiğimi asla itiraf edemeyeceğim, saklayacağım, anlamış olsan da, falıma bakma bahanesiyle sorsan da inkâr edeceğim işte ! Mecburum, anlıyor musun, mecburum !

Olmayacak duaya amin denir mi ? Yağmurlar göğe doğru yağar mı ? Zaman geriye döner mi ? Akan kan damara tekrar girer mi ? Gelmiyor aklıma başka örnekler, saçmaladığıma gülmeyi bırak da anla işte ; sen başka, ben başka. Sevgili değil, arkadaş olmamız bile uygun değil seninle.

Neden mi, nasıl mı ? Dinle öyleyse :

Dünyaya gelişini sen hatırlamazsın belki ama dinlemişsindir defalarca annenden, babandan, ablandan ve başka büyüklerinden, yakınlarından. Ne hazırlıklar yapılmışdır senin için. Hele doğduktan sonra nasıl da mutluluk kaplamıştır yuvanızı. Nasıl da sevilmiş, özenilmiş, şefkatle, ilgiyle büyütülmüşsündür. Uyurken, uyanırken ne güzel öpücükler kondurulmuştur yanaklarına ?

Biliyor musun, ben o öpücükleri rüyamda bile görmedim ! Annem , benden tamamen vazgeçip, ayrıldığı babama gönderirken bile küçük bir öpücük kondurmadı yanaklarıma. Sırf bu kadarı bile yeter aslında bir birimizden uzak kalmamıza ! Sen analı, babalı sıcak, mutlu yuvanda, sevgiyle , şefkatle büyürken ben, sefil bir köy kahvesinde sigara dumanından boğulmamak için mücadele verdim küçücük bedenimle, yüreğimle !

Ben kim, sen kim !

Fazla uzatmayalım be güzelim. Yaptım bir eşşeklik, sana aşık oluverdim işte. Anlamayasın diye de çok mücadele verdim ama başaramadım. Unutmaya çalışsam da unutamadım ama sebebini anla sen de artık. Olamayız, olamayız biz. Ne arkadaş, ne sevgili ne de başka bir şey.

Bağışla sadece suçumu. Gülme, aşağılama sakın. Sadece anlayış ve saygı bekliyorum tertemiz duygularıma. Başka da bir beklentim olmadı, olamaz da. Haddimi öğreneli çok oldu.

Mutlu ol, sev ve sevil. Çocukluğun gibi gülsün yüzün tüm ömrünce. Beni andığında da hafiften bir gülümse yeter. Hissederim ben ve bu da bana yeter.

Fikret TÜRKER