IRAKTA OLUNCA ÖZLENİR SEVGİLİ

• 11 Şubat 2007 Pazar 00:15:19

Irakta olunca özlenir sevgili.
Önce gözleri böler geceyi. Uykular kaçar.Vesveseler esir eder ruhunu insanın.Göz çukurlarnda uykunun saldırganlığı olsa da yatak dipsiz kuyu olur tepesinde gülyabaniler.Gözleri böler geceyi sevgilinin bakışları onulmaz dertlere yollar aşığını.Ve çoğu zaman karadır gözleri ,sevdanın rengi de karadır.ayrılıklar yüzünden ,kavuşma ırak zamanlara kaldığından geceler kabus olur ,böylece uzayıp gider acılar…Sevgilinin gözleri karadır.Aşığın bahtı karadır.

Irakta olunca özlenir sevgili…
Bakışı ,gülüşü doldurmaz artık dünyanı.Kirpikleri ok olup kaşlarından atılmaz sevgili tarafından.. Sonra gamzesi yoktur yanında….Sonra saçları dağıtmaz duygularını… Sevgilinin zülfü karadır.Aşığın bahtı kara. Bakışlarının esiri olmazsın sonra…Sesi yoktur sesine karşılık veren.Ve özlenir sevgili yokluğuna içli ağıtlar yakılarak. Kavuşmalara odaklanan gönül ayrılıklara anlam vermez de özler,özler sevgiliyi.

Irakta olunca özlenir sevgili…
Endamı diye başlar yürümeler ,salınmalar içinde insanın.Her salınışta kopar ahengi zamanın. Sesi dersin sesini bir duysam…Endamıyla yürüdüğün sokaklar yabancı kalır …Caddeler ,kaldırımlar tanımaz gülüşünü.Kaldrım taşları duymaz sesini.Başka sesler ,başka yüzler,başka bakışlar gidermez yalnızlığını.Sevgi dolu sözlerinin üstüne yeni bir söz,gül yüzünün yanında başka bir yüz,sesinin derinliği yanında başka ses tahammül edilemez hal alır.

Irakta olunca özlenir sevgili...
Bütün ortak hatıralar apansız saldırıverir insanın kanına iliklerine.Belki de bilirle en savunmasız anın bu zamanlar olduğunu.Duvarda asılı resmin hikayesi birden canlanır ,sesler seslere karışır.Sonra kapı zili çalınır,sen geldi zannederken uzattığı tatilin haberi alınır postacıdan.Kaç gün dahasüreceği belli olan yeni bir yalnızlık dalgası yayılır olanca hoyratlığı ile.Önce sitem sözleri söylense de sineye çekilir,kabullenilir sevgileden gelen keder de acı da …

Irakta olunca özlenir sevgili…
İlk defa yaşananlar gelir hayale …İlk tanışma,ilk konuşma…kalpten kalbe giden yolun gizli olmaktan çıktığı ilk anlar …O anların heyecan kasırgaları sarsar bedeni…Elinin eline değdiği ilk an..bir yerlerde yangını başlar kavuşmaların.Beddualar gelir arkasından ayrı geçen her sabaha, her akşama… Rahatladığını zannetse de gönül faydasızdır kötü sözler,küfürler bile zamana sarfedilen.yoktur çaresi kavuşmadan gayrı.Beklemek en katı zulum olur saniyeler,dakikalar,günler boyunca…

Irakta olunca özlenir sevgili.
Kaçıncı kez uyanırsın ateşler içinde …Boğazında düğümlenen sözlere kar etmez bir bardak su.Suya ulaştığın yerde bardağa uzanan el onun eli sanırsın…Tutamazsın sırt üstü düşersin yatağa…Mağlupların,yorgunların ,vazgeçmişlerin teslimiyetidir bu.. gözler tavana çakılıdır. Duvarlarda şekiller uzar,kısalır,büyür,küçülür…hareket eder anlamsız çizgiler,elin ayağına dolaşır.Kahretsende boşunadır sevgi yürekte korken.

Irakta olunca özlenir sevgili.
Közlediğin sevdalara ayna tutma zamanıdır diye düşündüğün vakitler boşunadır. Yürek akmış nehre, nehir dönüşmüş denize ,okyanusa.Sen damla ile okyanus ayrımında gezinirken közlediğin sevdalar sana sırt çevirmiş.
Irakta olunca özlenir sevgili.
Kadınlar içli içli bu yüzden ağlar hep.Erkekler serde yiğitlik var diye gizlese de gözyaşlarını damlalar kaybolmaz kirpik aralarında. Mektupların ucu hep bu yüzden yakılır. Mendillerin kenarına hep bu yüzden kavuşma sözleri eklenir.Şiirler, şarkılar, türküler ayrılıklardan duyulan ızdırapları anlata anlata biterememiştir. Resimler, duvar yazıları hep bu acının yansımaları ile doludur.Hikayeler ,romanlar ızdırapları anlatabildiği ölçüde başarılı sayılırlar.
SİNAN YILMAZ