ANNE BABANIN GENÇLİĞE HİTABESİ

• 22 Nisan 2019 Pazartesi 19:34:08

ANNE BABANIN GENÇLİĞE HİTABESİ

Değerli okuyucular annemiz babamız sağ iken kıymetini bilelim. Onların hayır dualarını alalım.
Annemizin babamızın yüzünü güldürelim. Arayalım soralım. Hayırlı evlat olalım.
Bu dünya fani Sultan Süleyman’a bile kalmadı. “Her canlı ölümü tadacaktır”.
Onun için anne ve babamız bizim başımızın tacı olmalıdır.
Onlarla anlaşmanın en güzel yolu saygı ve sevgiden geçer.
Onları dinlemeliyiz.
Tecrübelerinden hayatlarındaki yaşanmışlarından kulağımıza küpe yapmalıyız.
Onların hayır dualarını almalı ve hayır duasını etmeliyiz. Anne baba ile anlaşmak kolaydır.
Onlar bizim iyiliğimizi ister. Karşılıksız sevgi ve maddiyat verirler.
Çocuklarının sağlıklı başarılı mutlu olmasını isterler.
Kendi ayaklarının üzerinde durmasını hayatın kuralı olan aile kurumlarını kurmasını isterler.
Hem tahtlarının hem de bahtlarının açık olmasını dilerler.
Siz anne ve babanıza nasıl davranırsanız çocuklarınızda size öyle davranır.
Yani etme bulma dünyası ne ekersen onu biçersin.
Anne ve babamıza kibar nazik ve saygılı davranalım.
Lakayık hareket etmeyelim. Onların istemediği ve kızdığı huylarımızı onların yanında yapmayalım ve düzeltelim.
Onlar öldüğünde arkalarında hayırlı bir evlat bırakmak isterler.
Mezarı başında veya hergün annesine babasına fatiha ve ihlas sürelerini okuyarak amel defterlerinin kapanmamasını sağlamalıdırlar.
Onlarda kendileri için hayırlar yapmalıdırlar. Konumuzla ilgili bir hikayeyi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Babası oğluna bazı olumsuz hareketlerinden dolayı “sen adam olamazsın” demiş.
Oğlu okumuş tahsil yapmış bir vilayete vali olmuş.
Yardımcısını çağırmış şu adresteki adamı al buraya getir demiş.
Yardımcısı adamı alıp valinin yanına getirmiş. Adam bir bakmış vali oğluymuş.
Vali baba demiş senden bişey olmaz demiştin. Bak ben vali oldum demiş.
Babası ben sana vali olamazsın demedim oğlum adam olamazsın dedim.
Neden peki baba demiş bu sözler üzerine oğlu. Babası da sen babanı ayağına çağırdın işte bu yüzden adam olamazsın demiş.
Bu hikaye de anlatılmak istenen okuyup üniversiteleri bitirerek vali olmak makam sahibi olmak değil ilk önce insan olarak büyüklerini ve küçüklerini severek sayarak mütevazı olarak geldiğin yeri unutmadan hak ve adaletli düzgün yaşayan bir insan olabilmektir.
Bu dünya imtihan yeridir. Kimisi kendisi için yaşar kimisi sevdikleri için.
Sonuç yaşa ve gör. Ben sıkıntı çektim çocuklarım çekmesin düşüncesi iflas etti.
Çocuklar sıkıntı çekmeyince hiçbir şeyin farkında olmuyor. Sadece okuyarak haber dinleyerek olmuyor
. Tok açın halinden anlamıyor. Zorlukları yaşamak lazım ihlaslı olmak lazım.
Hayatında kendi malını yemeden birikim yaparak ne analar ne babalar ahirete gitti.
Ömürleri sıkıntı içinde geçti. Mal mülk yapıcaz diye çocuklarımıza bırakacağız diye.
Çocuklarımız sıkıntı çekmesin diye. Sonuç koca bir ömür bitti.
Sen yemedin içmedin çocuklar değerini biliyor mu?
Tabi istisnalar kaideyi bozmaz. Herkes kendi rahatını kendi hayatını düşünüyor.
Anne babalar ve çocuklar birbirini anlamıyor. Bu duruma kuşak farkı diyoruz.
Aslında eğitim farkı aile farkı yetişme farkı.
Ağaç yaşken eğilir. Bir insanın alışkanlıkları, yaşam tarzı yetişmesini eğitiminin çevresinin bir eseridir. Birbirimizi anlayalım sevelim sayalım
hoşgörülü olmaya çalışalım.