NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -1 Bölüm-12

• 28 Mart 2019 Perşembe 20:10:19

NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -1 Bölüm-12

‘’ Otelimizde sana iyi bakıyorlar mı Atıf? Bugün bana neler anlatacaksın?’’
Atıf,
‘’Anlatacaklarımı zaten biliyorsun.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Bir yere kıpırdama ben Ulvi Dedeyle konuşup geliyorum. Bizim kuşlar sana ötmüştür. Fazlası varsa sen bana anlat.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Oldu canım.’’
Atıf,
‘’Sana bir sır vereyim mi? Buranın yemekleri çok kötü. Şöyle acılı lahmacun olsa da doya, doya yesem.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Eğer sorduğum soruların cevabını doğru olarak verirsen, lahmacun da yeriz, kebap da yeriz.’’
Atıf,
‘’Ne sormak istiyorsan sor. Karnım çok aç.’’
Büşra Baş komiser,
‘’İpsiz Bidar’la arkadaşlarını sen mi yönlendirdin Bay Robert’i öldürmesi için?’’
Atıf, ‘’Evet o bir haindi. Konseye ihanet etti.’’
Büşra baş komiser,
‘’Silahlara gelelim. Kimden alıyorsunuz?’’
Atıf,
‘’Silahları satanı tanımıyorum. Aracı vasıtası ile alıyorduk.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Bu aracı kim?’’
Atıf, ‘’Hakkârili bir iş adamı.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Bana bir isim ver.’’
Atıf,
‘’Adı Kalmuk, ama adından çok lakabı ile anılır. Lakabı Ceylan’dır. Bildiğim kadarı ile oda silahları başkasından alıyor.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Bu nasıl oluyor?’’
Atıf, ‘’Dünyanın çeşitli ülkelerinden gelen silahlar sınır ötesinde toplanıyor Kalmuk Bey de onlardan alıp bize pazarlıyor. Anlayacağın silahlar bize gelinceye kadar iki, üç el değiştiriyor.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Biz bu adamı nasıl buluruz?’’
Atıf,
‘’Bulamazsınız. En kötü ihtimalle Hakkâri’ye gideceksiniz. Şansınız varsa o sizi bulur.’’
Büşra Baş komiser,
‘’İrtibata geçeceğimiz bir isim ver.
Atıf,
‘’ Musa, Şemdinli’de çarşıda kalaycılık yapar. Kendisi Süryani’dir. Türkçesi çok azdır. Kürtçeyi çok iyi konuşur. Onu bulun benim gönderdiğimi söyleyin benden bu kadar.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Seninle daha işim bitmedi, şimdilik hücrene dönebilirsin. Ha kaç tane lahmacun istiyorsun?’’
Atıf,
‘’On, on beş tane gönder nede olsa hücre arkadaşlarımda var.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Bak Atıf, henüz daha mahkemeye çıkmadın. Bizimle iş birliğine devam edersen, biz de savcıya daha olumlu rapor veririz.’’
2
İş buraya geldi dayandı amirim. Şimdi önümüzde cevaplamamız gereken bir soru var. Ne yapacağız? Devam mı edeceğiz, yoksa terörle mücadeleye mi devredeceğiz?
Sedat Amir,
‘’Peki sen ne düşünüyorsun?’’
Büşra Baş komiser,
‘’ Ben derim ki işi bilene bırakalım. Dosyayı terörle mücadeleye devredelim.’’
Heval Baş komiser,
‘’Büşra doğru söylüyor Amirim. Eğer bizden yardım isterlerse elimizden geleni yaparız.’’
Sedat Amir,
‘’Dediğiniz gibi olsun, o zaman terör ile mücadele ile görüşeyim dosyayı alsınlar.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Biz çıkıyoruz Amirim. Hadi Heval yola koyulalım.’’
Heval Baş komiser,
‘’Nereye gidiyoruz Kızım? Çekiştirip durmasana.’’
Sedat Amir,
‘’Beni habersiz bırakmayın.’’
Heval Baş komiser,
‘’Tamam Amirim.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Ulvi Dedenin mekânına gidiyoruz, oradan da hastaneye geçeriz.’’
Merkezden ayrılınca doğru Ulvi Dedenin yerine geçtik. Biraz uğraştıktan sonra kasayı açtım. Hançer yerinde duruyordu ama üzerindeki kan kurumuştu. Yanında duran dosya kâğıdını alarak masanın üzerine koydum. Kâğıdı tam incelemeye başlarken bir kurşun başımın üzerinden geçerek duvara saplandı. İkimiz birden kendimizi yere attık. Gecikmeli de olsa tuzağa düşürülmüştük.
‘’ Heval çabuk merkezi ara yardım iste’’
Heval,
’’ Arıyorum’’.
Büşra,
‘’ Çabuk ol biraz’’
Heval,
‘’Tamam yola çıktılar biraz sonra burada olurlar.’’ Birden kurşun sesleri kesildi, yerimden fırlayıp kapıya koştum ama adamlar kuş olup uçmuştu.
Büşra Baş komiser,
‘’Yaralı falan değilsin değil mi?’’
Heval Baş komiser,
‘’Ufak bir sıyrık aldım ama önemli değil.’’
Büşra Baş komiser,
‘’Sen bas bayağı vurulmuşun kızım kan kaybediyorsun.’’
Heval Baş komiser,
‘’Önemli değil dedim ya.’’
Hemen Sedat Amiri aradım ’’ Amirim Heval Baş komiser yaralı ambulans gelsin ‘’
Sedat Amir,
‘’Yola çıktık birkaç dakikaya kadar oradayız Heval Baş komiserin durumu nasıl?’’
Büşra Baş komiser,
‘’Omuzundan vurulmuş kurşun delip geçmiş.’’
Heval Baş komisere ilk müdahaleyi. Ambulansta yaptılar. Daha sonra Ulvi Dedenin yattığı hastaneye kaldırdılar. Bende peşlerinden gittim. Ben yola çıkarken olay yeri geldi işlerini yapmaya başladılar. Neyse ki fazla bir şeyi yoktu kurşun sıyırıp geçmişti.
Büşra Baş komiser,
‘’Şimdi nasılsın arkadaşım?’’
Heval,
‘’İyiyim merak etme. Sen Ulvi Dedenin yanına çık bakalım ne yapıyor?’’