Köyümün halleri öyküsüyazımetnindeoldğugibidir. Nokta!

• 26 Ocak 2019 Cumartesi 22:42:10

Bizim köyün malleri

Bilindiği gibi Osmanlı İmparatorluk döneminde
ilk nüfus sayımı II Sultan Mahmut zamanında
1827 de yapılmıştır.
Bu kayıtlarda yer alan örneğin dedemin dedesi
Halil onun oğlu Paşa (elimizde mevcut kayıtlar)
Yine o kayıtlarda köy olarak AVŞARCIK isimi
almış olduğuna göre, kuruluşu daha öncelere
dayanmakta.
Ancak civar köylerin daha eski yerleşim yerleri
oldukları da aynı kayıtlarla ve baba, dedelerimizin
anlattıklarıyla bilinmektedir.
Demek ki köyümüzün köy olarak oluşumu 1700 lerin
sonlarıyla 1800 başları olduğu, hala kullanılan
el değiştiren taşınmaz, semt isimleri anlaşılmakta.
Yine kayıtlardan ve dahadün imişgibi bilindiği üzere
Yöremiz iki ağanın mülkü imiş.
Kangal’da kangal ağları,
Divriğide Osman Bey…
Köyümüzün olduğu yer Osman Beyin yayla yeri…
Ağıl harabeleri duruyor.
İlk kez bizimkiler Dersim /Ovacık tarafından iki üç çadır
halinde gelmiş, ağılın yanında konaklamışlar. Çobanla
kaynaşmış olacak ki yerleşip kalmışlar.
Daha sonra Malatıya tarafından gelenler de onların
Yanında yer edinmişler yüz yıldan fazla orada,kalmışlar.
Ev harabereriyle, anlatılananılarlasabittir.
Daha sonra yani bu iki boyun yerleşiminden sonra
Zaman zaman gelip yerleşenlerle köy büyümüş…
Buraya kadar duyduklarım, okuduklarım…
Günümün durumuna gelince.
74 yaşımda olduğumdan tanık olduğum bir şeyler
olacak elbet!
1950 lerde bizim köy 56 haneydi.
Aşağı mahalle Osman Beyin çay kenarında bulunan ağılın
bitişine yerleşenler, aşağı mahall.
Daha sonra gelenler de yukarılara yerleştikleri için Yukarı
Mahalle denmmiş ,
Aşağı mahalle 18-20, yukarı mahalle 38-40 haneydi 1950 lerde.
Aşağıdakiler yani ilk yerleşenler sulu yerleri, sürüleri, çiftçileri,
Çobanlarıyla varlıklı, diğerleri ekonomik olarak haylıca farkla
daha zayıf durumda oldukları hala sürtüşmelere neden olan
gerçeklerindendir köyümün.Günümün gerçeği.

Aşağı mahallenin ileri gelenleri olduğu gibi yukarı mahallenin de
hatırı sayılanı oluşmuştu.
Köye en son gelen aile kısa zamanda, ilerlemiş… Yukarı mahallenin
fakirfukarası etrafında toplanır olmuştu…
Böylece iki mahalle arasında bazen gizliden bazen açıktan çekişmeler
başlamış olduğu hissediliyordu.
Yukarıda belirtildiği gibi Aşağı mahalle hane ve nüfusça azınlıkta
olmakla beraber, köyün ilk yerleşenleri… Tuzu kuru olanlar,
Çoğunlukta olmalarına karşın çoğu çok yoksullardan oluşuyordu…
Çekişmeler gittikçe keskinleşiyordu.
Bir birlerini karalamalar, suçlamalar… Kedi köpek yüzünde
Dolaşmalar olduğ da oluyordu.
Yukarı mahallenin sivrilen aile büyüğü, yaman adamdı..
Komşu köy ağıllarından tenekeyle tereyağ, peynir…
götürürilçed satarmış..,
Ama doğru ama yanlış… Bu söylentiler olunca…
Aşağı mahallenin ilerigelenleri,
“Yapma… Ayıptır… Köyümüze yakışmaz… Deyince:
O ağzını açar .. Zehir zemberek…
Bunlar “seni köye kabul etmekle hata etmişiz…
Bizi pişman ettin..
Dedikçe
O daha da ileri gider söver, sayar… bir ana avrat demediği kalırdı..
Onun saldırısınakarşın: “ Seni adam sanmıştık… saldırılarınla,
hakaretlerinle kendi karekterini… sütünü, mayanı ortya koymuş
oluyorsun… Başka bir araştırmaya gerek kalmıyor…”
Dedikleri oluyordu…
Sonunda onu hırpaladılar… Arka çıkanı olmadı…
Köyü terk etmek zorunda kaldılar…