KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 3772 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
0091- KUNÂLA - ARDIÇ KUŞU
KUNÂLA
"Vakit geldi kunâla
dünyayı göreli çok oldu
tam kırk yılda seni buldum kunâla
bu can tenden geçmeden
bu dünyadan göçmeden
bir kerecik sevmek çok değil
simsiyah saçların var kunâla"
Asaf Halet ÇELEBİ
ARDIÇ KUŞU
Yaş kemâle erdi Ardıç Kuşu. Bu zamana kadar yaşadım yaşayacağımı. Tatmadığım zevk kalmadı âlemde. Anladım ki bu dünya da içindekiler de boş.
Sana Kunâla diyorum. Yani Ardıç Kuşu… Kralın hanımı üvey oğlu Kunâla’ya nasıl âşık olduysa, ben de sana öyle âşık oldum Teyze Kzı! Kunâla’nın gözleri ne kadar güzeldiyse, senin gözlerin de o kadar güzel! Anlatılmaz!
Elimize doğdun ama yaklaşık kırk yaşında bir araya gelebildik seninle. Geç de olsa, canım Cânan’a kavuşmadan, henüz tendeyken ve iş işten geçmeden… Sonradan sonraya seninle tattım aşkı. Bu sevgiyi ve seni bana çok görmesinler.
Belki dünyanın en güzeli değilsin ama simsiyah saçların, çok güzel sık kirpikli, ışıl ışıl kara gözlerin var. Çok zayıfsın, bir deri bir kemik. Bu dünya fanidir. Gün gelecek, ne yazık ki senin de etin kemiğinden ayrılacak. Kunâla’nın gözleri kadar güzel gözlerinin feri kalmayacak. Ben dış güzellikler peşinde değilim, bilirsin. Ruh güzelliğine hayranım senin ve senin iç dünyanı benden başka kimse bilemez! Tahmin dahi edemez.
Benim de bir canım var. Göğüs kafesime hapsolmuş, çırpınmakta olan bir kuştur kalbim. Bir nefeslik canım var nihayetinde. İşte o kalp, seni görünce derinden titremeye başlar. Ten gözümden fışkıran sevgidir, Ardıç Kuşu. Seni gördüğümde kanım kaynar, içim yanar. Can özümle severim seni. Canım burnuma gelir! Kalbim yerinden çıkacak, o an ölüvereceğim sanırım!
Can bedenden gitmeden, asıl yurda dönmeden seni ama yalnız seni sevmeyi çok görmesinler bana. O efsanede üvey annesi prense gönül vermedi mi!
***
Not: (Şairin otuz sekiz yaşında, teyzesinin kızı Nermin Çelebi(ler) ile evlendiği ve ölünceye kadar onunla evli kaldığı bilinmektedir.)
Onur BİLGE
ŞİİR FISILTILARI - 0091
YORUMLAR
Merhaba sayın Yazar
ilgi çekici bir irdeleme aslında irdelemeden öte şiire bir anlamda ruh katma
ardıç kuşu çekti ilgimi İdeon-Tanrıların Yolu kitabında idi bir anekdot
yaprakların dökülmemesi belki bir çalı gibiolması ve bir ağaç gibi köklü ve uzun sevmek şiirin bende bıraktığı
ardıç kuşu ile ardıç ağacının isimlerinin sadece bir benzerlik olmadığı,
“Dudu”nun uzattığı bakır maşrapasını ağzına dayadı Yorgan Dede ve bin pınarlı İda”nın akıttığı gibi akıttı suyu boğazından aşağıya. Bu sırada Zacharian”ın gözüne yerde duran, üzüm büyüklüğünde ve renginde bir şey çarptı. Eline alıp incelemeye başladı. Üzüme göre biraz daha kırmızıydı. 0 yüzden yerdeki onca şey içinde gözüne çarpmıştı. Büyüklüğü ise iri bir üzüm tanesi kadardı.
“Bu nedir?” diye sordu elindekini göstererek.
Yorgan Dede gözlerini hafifçe kısarak Zacharian”ın parmaklarının arasındaki şeye baktı ve gözlüklerini düzeltti.
“O bir ardıç ağacı tohumu,” dedi.
“Bu kadar irili ufaklı taş toprak arasında gözüme çarptığına göre bir anlamı olmalı. Onu kaldığımız binanın önüne ekmemde bir mahsur var mı?” dedi Zacharian.
“Benim için hiç mahsuru yok. Ama onu ekersen sadece toprak altındaki hayvancıkları beslemiş olursun. Filizlenmez…
“Neden filizlenmesin? Bir tohum değil mi sonucta?” “Doğa sürprizlerle doludur Bay Zacharian… Elinde tuttuğun tohumu bir ardıç kuşu yutup sindirmez ve dışkı olarak atmazsa o tohum filizlenmez. İşte bu yüzden onu bir ağaca çevirmek istiyorsan bir de ardıç kuşu yakalamalısın,” dedi tok bir kahkaha atarak.'
Ardıç ağacı, servigiller ailesinden iğne yapraklı ağaç ve bazen çalı formunda.
Kitaplarda; “Üremesi bir başka türe bağlı. Ardıç tohumları yere dökülür ancak bu tohumlar bir ardıç kuşu tarafından yenmedikçe çimlenme gerçekleşmez. Ardıç kuşunun sindirim sisteminde ardıç ağacının tohumlarının kabukları açılır daha sonra toprağa karışan tohumlar kolayca çimlenir.
ayrıca;
Şaman Türkmenlerde ve Bektaşi – Alevilerde kutsal olarak kabul edilen bir ağaç. Dallarına bez bağlanarak dilek tutulur veya dalları tekkelerde tütsü olarak kullanılır.
sözü uzatmadan daha fazla çok beğendiğimi ifade edeyim
saygı ve esenlik dileklerimle sayın Yazar
Elbruz.
