YAŞLI ADAM VE GENÇ KIZ
17. Mektup 16.05.2018

ÇARŞAMBA

BAHÇEMDEN NOTLAR 1


MERHABA


Bu mektubumda sana nasıl hitap edeyim bilemedim. Aynı anda gönderdiğim üç mektubun eline geçmemesi beni gerçekten çok üzdü. Beni soracak olursan burada inişli çıkışlı yaşantıma devam ediyorum.
Şu anda bahçemde çiçeklerimin arasında hem çayımı içiyor hem de bu mektubu yazmaya çalışıyorum. Özür diliyorum çünkü bundan evvelki üç mektubu da ben postaya vermiş olsa idim çoktan eline geçerdi. Zira yazdığım her mektuba birer kanat takıyor ve yolda hiç eğleşmeden doğru Sarı Dünyama gidin derdim. Ne yaparsın ki son zamanlar da vaktimin büyük bir bölümü hastanelerde geçiyor. Nedenini sormadan ben sana söyleyeyim. Mektupları Sude P.T.T ye verdi oda normal göndermiş. İşin aslı bu. Zaten mektuplar eline geçtiyse anlamışındır. Son zamanlarda vaktimin büyük bir bölümü hastanelerde geçiyor. Nedenini sen sormadan ben söyleyeyim. Son olduğum ameliyat aslında kolon kanserinin bir parçasıymış. Anlayacağın gibi hep bir yakalanmadığım hastalık kanserdi. Şimdi nur topu gibi bir kanserim oldu.
Bu arada kitabımı yazmaya devam ediyorum. Yazmış olduğum bölümleri inşallah okuyup beğendiğini umarım. Sen gittikten sonra bir kedi daha aldım. Süt beyazdı sadece kuyruğu ve kulakları sarı. Ama ne yazık ki oda bende fazla durmadı. Onu ben yokken bahçeden alıp gitmişler. Çok üzüldüm. Şimdi ise yavru bir tekir kedim var. İşi gücü oyun oynamak. Tepemden aşağı inmiyor. O bana ben de ona bağlandım. Biraz büyüyünceye kadar bahçeye salmayacağım.
Burada havalar iyice ısındı. Genellikle vaktimin önemli bir kısmını bahçemde geçiriyorum. Sadece yatmaya eşimin evine gidiyorum.
Sen ne yapıyorsun. Okulu sormayacağım. Biliyorum ne yapar eder derslerin üstesinden gelirsin. Seni dolayısı ile Trabzon’u çok özledim. Galiba bu mektup biraz karışık oldu.
Yine de sana gelebilmek için para toplamaya çalışıyorum. Belki biliyorsundur. Kağıt ve karton topluyorum ve belediyeye satıyorum. Oradan gelen paraya dokunmadan bir kenara atıyorum. Bakarsın bir gün bir sürpriz yapar ve olmadık bir yerde karşına çıkarım. Hayal ama neden olmasın. Biliyorsun hayal kurmayan insan yaşayamaz. Hayallerimiz bizi hayata bağlar. Bugünlük bu kadar Sarı Dünyan ben yaşadıkça bu mektupların devamı gelecek.

Tebessüm eden çocuk
Tuğrul Ahmet Pekel