Bildiğim bir şeyi arıyorum
Hiç olmadığım kadar ne iyi ne kötü, ne darmadağın ne de çok mutlu! Hiç bilmediğim bilinmeyen bilinmezliğin içinde gibiyim şu anda! Öyle hissediyorum yani. Yazdığım her şey içimden geliyor. Bilmiyorum içimde ne yaşadığımı. Bilmiyorum nasıl bir dünya da yaşadığımı. Tek bildiğim şeyi biliyorum ama bilemiyorum. Onun, o bildiğim şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Çok düşündüm çok aradım ama yok! Normal bir insan gibi yaşasam da olmayan ama içimde var olan bir şeyi. Evet aradığım bir nesne mi yoksa biri mi? Bir şey geliyor sürekli gözümün önüne. Düşünüyorum ama bulamıyorum ne olduğunu. Amaçsızca yaşıyorum. Bildiğim bir şeyi aramak beni çok zorluyor. Gözlerimi kapatıp düşününce bir anlıkta olsa aradığım şeye bir adım daha yaklaşıyorum. Ne olduğunu bilmiyorum. Belki de yakınım da olan yanı başımda olan bir şeyi bulamıyorum. Bildiğim ama bilemediğim o bildiğim şeyin veya kişinin kim veya ne olduğunu anlayamıyorum. Sorun da burada işte! Düşün ya neyi aradığını bilip onu bulamamak! Onun ne olduğu bilip bilememek gibi bir şey. Aslında aradığım şeyin ne olduğunu biliyorum kalbimin küçük bir yerinde ama aklım o aradığım şeyin kalbimde olduğunu bilmiyor ve amaçsızca arayıp bulamıyor!
Acaba sevgi miydi? Yoksa başka bir şey mi?
Sonsuz bir belirsizlik mi yoksa,
Hiç bitmeyen bir acı!
Belirginlik içindeki belirsizliktir bence bu!
Ne gerek var ki!
Kendime geldim geleli aradım sürekli. Oysa kendime gelmeyi yeni başardım. Bir dilek hakkım olsaydı ne mi dilerdim?
İçimde bildiğim dışımda bildiğimi anlamayıp aradığım onu bulmak isterdim.
Artık ne kadar arasam da boş! Devam edebileceğimi sanmıyorum...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.