Patates Ne Tatlısın Sen

• 1 Ağustos 2018 Çarşamba 10:31:41

Patates ne haber? Ne var ne yok? Küçükken o kadar çok o kadar çok severdim ki seni, annem, babam, anneannem daha da bir dolu akrabalarım hayret ederlerdi bu duruma... Bilirsin o zamanlar kan kırmızı ketçap pek yoktu piyasada tuzu basardık üstüne ve hop mideye gönderirdik. Ne tansiyonumuzun düşmesini çıkmasını dert ederdik o zamanlar ne de kimse bize ’’Aman ha üç beyazdan uzak durun sakın tuz un şeker yemeyin.’’ derdi...

Ah patates ah! O zamanlar daha küçüktüm, çocuktum, ufacıktım, bücür bir şeydim. Senin ağaçta yetiştiğini zannederdim. Meğerse toprak altında yetişir olgunlaşırmışsın. İlkokul arkadaşım İsmail ta o zamanlar söylemişti de ben inanmamıştım. ’’Hadi lan git oğlum toprak altında olur mu patates ağacı vardır mutlaka.’’ diye de ona çıkışmıştım.

Gençliğimizde çok takılırdık Kızılay’da arkadaşlar ile birahanelere, en güzel de bira ile patates giderdi her ne hikmetse... Bir, iki, üç hemen önümüze gelirdi tabaklar dolusu duble patatesler. Homini gırtlak iki dakika da mideye indirirdik...

İshale birebir iyi geldiğini çok iyi biliyorum ki geçmişte de başıma geldiğinden ne zaman yediysem benim yüzümü kara çıkarmamışsındır. Bu kıyaklarını nasıl unuturum senin patates. Kızardık bazen arkadaşlarımıza patates kafa derdik. Ha az kalsın unutuyordum, bir de senin püren ile salatan çok güzel oluyordu değil mi? Kimsenin ezilmesine taraftar olmasam da her ne kadar, patatesin yani senin ezilmen bir o kadar lezzet veriyordu dilimize ve midelerimize. Nişasta bakımından zengin olduğunu herkes biliyor zaten. Şeker hastalarına da iyi geldiğin bir söylenti değil artık bilinen bir gerçek.

Patatesim benim, ne tatlısın sen. Şimdilerde benim çocuklarda çok seviyor seni... Anneleri de zırt pırt yapar önlerine koyar... Kartofil de diyorlar, zaman zaman kartol da diyorlar da yine de en güzeli patates ismi... Bol bol yiyin ekmek niyetine...

AHMET ZEYTİNCİ