0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
588
Okunma
Zaman hey!
şurada izahat vermeye çalışan pencere çıkığı gibiyim. Bütün kuşları tünediler üzerime. Bütün boşluklardan geçtim gibiyim. Ama öyleyim.
Fırtınasız ömrüm. Fırtınasız geçen bir karar. Kırılgan her şey bir yaprak gibi. Dokunmayın onlara. Eski bir dolma kalemi adayacağıma karar verdim
Sonra bana diyecekler ki -yoktun- iyi olmaya o kadar alıştık ki... bu sefer kaybolacağız. Sahiden iyi miyiz.
Acaba ben de rüzgarları eksem... bir öykünün içine karışsam... nemalansam sizden
Körlüğüme verin, şaşkınlığıma...
Dünyanın katları vardı. Her katında insan kümeleri birbirlerini ifşa ederken yüzükoyun uyurdum ben.
Şimdi o katlar bozuldu
dağıldı kuşlar
uyandım ben.
