burası t geçidi
kolsuz bacaksız amorfiler durağı
patinaj yapıyor mutsuzluk
oysa gözlerimiz gibi her şey bir gün
büyüyecek
oysa bahar
oysa tutku
...


kes zırvayı,
plastik çiçekler kahkaha atıyor bak...!



ekmeğimle oynama diye bağırır taksici
diğerleri hep bir ağızdan eşlik eder
sonra..?



dünya kusuyor
küheylan görüntülü boş boğazlı laf torbası dünya
üzerine yağlı kağıt serilmiş düzlemler yollar
bir şey diyim
başlığa aldanıp geldiginizi biliyorum
bir şey yok
sadece ürküyorum bu düzenden

taş yağacak üzerimize taş
bir hayli çökük bir hayli mazbut
pardon ya
geçmiyor hiç
fukaralık


bize bizi yabancı kıldılar.
sürüsüne bereket,
kendimi koyun gibi hissettim bi an
makinenin orada bayat ekmegin tosta dönüşümünü izlerken

daha az düşün daha çok ye!


bu ara her şeyi izliyorum
suya sabuna dokunmadan
ama izliyorum vesselâm





bardaktaki suyu bile.