Yaşamaya Sıra Gelmiyor

• 17 Mart 2018 Cumartesi 15:12:24

’ Müdür, din uğruna ölmek büyük bir onurdur diyor. Babam ise, ülken uğruna ölmek büyük bir onurdur diyor. Hiç yaşamak isteyen yok mu ? ’

Sahiden, nedir bu ölme merakı ? Yeryüzü ve yaşam bize çok geldiğinden mi ölümü yüceltiyoruz ? Hoş, günümüzde ölümü bile kirlettiler; daha diğer birçok şey gibi.

Güzel olan şeyleri yok ederek yaşayan, gücünü bundan alarak yaşayan insanlar vardır. Diğer tarafta da güzel olan şeyleri koruyarak yaşayan ve yaşama gücünü bundan alanlar. Bu zıtlığı iki insanın tekme tokat kavga etmesine benzetiyorum; ancak dışarıdan izleyen bir üçüncü kişi bu kavga eden iki kişinin çirkinliğini ve kavganın gereksizliğini anlayabiliyor. Bir ömür-ler geçiyor ama bu kavgalar hiç bitmiyor. Güzeli yaşamaya bir türlü sıra gelmiyor.
İki insanın, sümbül çiçeğinin şeklinin veya renginin nasıl olması gerektiğini tartışmaları gibi; onlar tartışıyorlar ama bir dakika durup da sümbülün güzel kokusunu içine çekmek hiçbirinin aklına gelmiyor. Bir kişi çıkıp sümbülün ne güzel koktuğunu söylüyor. Ancak onu kimse ciddiye almıyor; kavganın içinde, daha doğrusu olayların içinde yer edinmeyen kişi daha baştan mağlup sayıldığından bu kişinin sözleri - genele - yön vermekten çok - bireyselliğin - kalelerini dikiyor. Kişinin de bireyselliği arttıkça diğerleri de bu sefer - neden kavgaya, olaylara, bazı bazı şeylere dahil olmuyorsun ? - diyip o üçüncü kişi ile aralarındaki uçurumu açıyorlar. O üçüncü kişi saçmalıkları, çirkinlikleri ve daha birçok şeyin gereksizliğini görüp bazen bir şeyleri anlatmayı bazen de susmayı seçiyor. Hal böyleyken o üçüncü kişi de başlıyor kendi içinde kavga etmeye, mücadeleye. Bu dışarıdan kaynaklı kavga, daha doğrusu mücadele yüzünden o üçüncü kişi için de bir türlü sıra gelmiyor sümbülü koklamaya, güzeli yaşamaya. Sonuç olarak, bu üçüncü kişilerin de bir ömür-leri yitip gidiyor. Aynı şekil de sümbül de tartışmalardan, kavgalardan yani diğer bir deyişle her şeyden - habersiz - solup gidiyor. Ve bu dünya kimseye kalmıyor. Güzel, bir türlü yaşanmıyor.