Bu gün şiirden kopup içimden düz yazı yazmak geldi becere bilir miyim diye hiç düşünmeden aldım kalemi elime.Kaybedecek dostum sevdiklerim yoktu nasıl olsa.Aykırı düşüncelerimden dolayı.
Kaybetmiştim hepsini.Gömüldüm zannetiğim kara toprağıma Aşık Veysel gibi ama gömülmemeşim canlıyım diye.O ölmüş kurtulmuş sazıyla sözüyle.Bu dünya onunla değil artık.Hala benimle .Bana düşman bana cehennem.
Varsın zulmetsin zulüm görmeyen zaten mazlum olamaz ki?
Ya bıyık oldum yada sakal dudağım hiç bir araya gelemedi göçmen kuşların gagasıyla: aç kaldı kursağım dolmadı lezzetli yemeklerle oruç tuttu kimse bilmedi.Oruç olduğunu.Ama hep taşlandı şeytan diye melek nefsim.
Keşke yol yordam bilseydim kandıra bilseydim herkesi ne güzel olurdu hayat, güzel oyunlar oynar.Hayatı bilmeyenlere.
Kısadan hisse demeyeceğim çünkü Alim değilim bazen alnı secdeye değen Alimler de zalimdir.

Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA