Bensiz mutlu musun?

• 31 Ocak 2018 Çarşamba 00:55:20

Bensiz mutlu musun?
Evleneceksin, biliyorum. Düğününde olmayacağım. Seninle nikâh partinde kadeh kaldırmayacak, salondaki davetliler ve dekorasyon hakkında konuşmayacağım. Balayına gideceğiniz yeri de bilmiyorum. Umurumda da değil zaten.
Aslında umurumda olmamasını isterdim. Ancak öyle değil. Zaten nasıl olsun ki, benim için umursanmayacak birisi olmadın ki hiç. Tüm bunlar tek başına senin kararındı.
Oysa daha önce hiç kavga etmemiştik. Çok iyiydi herşey, sonra birden bozuldu aramız. Gizli kalmasının senin için önemli olduğunu bilmediğim bir bilgiyi facebook’da paylaşmamdı neden. Ne yazık ki bunu açıklayabilmem için bir konuşma şansı bile vermedin bana.
Ah, ne kadar kızmıştım artık beni aramaz olduğunda. Neyse bunlar çoktan geride kaldı. Şimdi artık sadece üzgünüm beni hiç geri aramadığın için. Sende kalan bir kaç küçük eşyamı bir not bile yazmadan posta paketiyle gönderdiğin için. Suçlamaların ağır ve can yakıcıydı. Ama öldürücü darbeyi vuran, tek satır yazmadan ve haber vermeden gönderdiğin o paket oldu.
Ayrılıktan buyana çok sıkıntılı dönemler geçirdim. Zor zamanlarımda elini omuzuma koyup „ne olursa olsun korkma, seni yalnız bırakmayacağım“ diyen sesini nasıl aradım bilemezsin.
Evet, şimdi evleniyorsun ve sana veda etmem gerekiyor. Bu önemli gününde mutluluğunu göremeyecek, bu günle ilgili anıları ileride seninle paylaşamayacağım. Yalnızca sevdiklerinin katılacağı bu günü nasıl iple çektiğini biliyorum. Bense artık sevdiklerinden birisi değilim.
Şimdi benimle olduğundan daha iyi misin? Sana bir yük müydüm? İlişkimiz bir an için olsun sahici miydi, yoksa yalnızca tesadüf sonucu mu bir araya gelmiştik? O zamanlarda birbirimizden başkasını bulamadığımız veya bizi birbirimizden daha iyi tanıyan birisi olmadığı için mi sevdik birbirimizi ve seviştik?
İyi ve mutlu olmanı emin ol ki yürekten istiyorum. Ayrılığımızdan sonraki zamanının benimki gibi karanlık ve elem dolu geçmemiş olmasını da… ve o çok sevdiğin güneşin seni her daim aydınlatıp ısıtmasını da..Yokluğun canımı acıtmıyor eskisi kadar. Ama hüzünlüyüm. Buna hakkım var. Ve hiç olmazsa hüznümün saklanması gereken bir sır olmadığından eminim bu kez.
Ayrılırken bana hiç kendimi açıklama şansı vermemiş olman, benimle konuşmaman, sana bu mektubu yazmamı zorunlu kıldı. Konuşulmayan şeyler daha çok yaralıyor, daha uzun süre sızlıyor. Bensiz yaşamında mutluluklar dilerim.