Wolfgang Borchert: Sokak Lambası Hayali

• 28 Aralık 2017 Perşembe 15:40:25

Öldüğümde,
hiç değilse öyle bir sokak lambası
olmak istiyorum,
ve o senin kapının önünde olmalı
ve o solgun akşamı gölgede bırakmalı.

Veya limanda,
o büyük vapurların uyuduğu
ve hani kızların güldükleri yerde,
nöbet tutardım
dar kirli bir mizam kenarında
ve kimsesiz yürüyene göz kırparak.

Dar bir
caddede asılı olmak istiyorum
kırmızı bir teneke lamba olmak
bir tavernanın önünde -
ve düşüncelerde
ve gecenin rüzgârında sendelemek
söyledikleri şarkılarla.

Veya öyle, bir tane olmak,
bir çocuğa ki irileşen gözlerle bulaştıran,
ürkünce yalnızlığını keşfeden,
ve zira rüzgâr öyle uluyor pencere aralıklarına -
ve düşler hortluyor dışarıda.

Evet, ben hiç değilse,
öldüğümde,
bir sokak lambası olmak istiyorum ki,
geceleri tek başıma
herşey uyurken dünyada,
Ay ile sohbet etmek istiyorum -
senli benli elbet.

Wolfgang Borchert
Almanca’dan çeviren: Erhan Balaban

Laternentraum

Wenn ich tot bin,
möchte ich immerhin
so eine Laterne sein,
und die müßte vor deiner Türe sein
und den fahlen
Abend überstrahlen.

Oder am Hafen,
wo die großen Dampfer schlafen
und wo die Mädchen lachen,
würde ich wachen
an einem schmalen schmutzigen Fleet
und dem zublinzeln, der einsam geht.

In einer engen
Gasse möcht ich hängen
als rote Blechlaterne
vor einer Taverne -
und in Gedanken
und im Nachtwind schwanken
zu ihren Gesängen.

Oder so eine sein, die ein Kind
mit großen Augen ansteckt,
wenn es erschreckt entdeckt,
daß es allein ist und weil der Wind
so johlt an den Fensterluken -
und die Träume draußen spuken.

Ja, ich möchte immerhin,
wenn ich tot bin,
so eine Laterne sein,
die nachts ganz allein,
wenn alles schläft auf der Welt,
sich mit dem Mond unterhält -
natürlich per Du.