KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 3217 Okunma
- 9 Yorum
- 4 Beğeni
Ölü
Ölüm diyorum,
neydi kalbimin oksijeninin suni tenefüs zilinde son melodisimiydi yahut bir bebeğin doğumundaki ilk ağlama merhabasımıydı. Yok diyor kalbimin süt durağı, ölüler geçiyor tırnaklarımın otoban göğünden. O otobanda iniyorum, bi sin’in koynunda kanatlanıyorum. Işıkta süzülüp içimin antenlerine, günahlarımın sevaplarımın kefaretlerini seriyorum. Sonra bekliyorum kurumaları için, bulutların askılarına asıyorum. Güneş topaç olup ufalanıyor avuçlarımda, ay kovalıyor son durağın kalkış terazisinde. Öldüm ben selami yanındayım dediğimde,
bi zarfa dönüşüyorum. Pul jartiyesinde ipler kendilerini asıyorlardı.
Selami zarfın içindeki pullu göz yaşlarımı okuma. Biliyorum okursan çocukluğum katil olup düşecek,
jartiye korosunun 50.otoban yoluna.
O otobanda hep ölüler varmış.
...........................
..............
........
.....
...
.
"Ağlamıyorum seni çok sevdiğim için gözlerime tükürüyorum."
Kalbine tatlı bak,
Belıeve.
YORUMLAR
Ölüm diyorum,
süssüz zarfların pullu intiharına nasıl da yakışıyor(du)
Güney Yiğithan tarafından 12/30/2017 10:29:47 AM zamanında düzenlenmiştir.
şayet bir yaşanmışlık varsa güzel uyusun. böyle durumlarda konuşmayı pek beceremem.
Bir an tereddüt ettim; gerçek mi değil mi? diye...
Başınız sağ olsun. Tüm sevenlerine sabır diliyorum.
Believe_TülAySLAN
BİZDEN DAHA ÇOK SEVEN RABBİMİZ ALINCA ÖZÜLÜYORUZ...ALLAH SABIR VERSİN EFENDİM...
