evliyaoğlu kıraathanesinde yazın kapıda oturmuştuk... ard... öyk... 25-2017

• 19 Aralık 2017 Salı 01:48:25

sen bunun farkında değilsin...
mevlananın "la tahzen" şiirini dinliyorum... youtube’den.
h. g. wells
bu dehanın "duvardaki kapı" öykü kitabını okudum.
zaman teorisini çok geçcen öğrendik... öğrenmek tevazu isteyecektir ki bu ise halidir.
gönül ve kalbimiz kapının zat-i diğerlerinden biridir.
gönül imkanı bizim farkında ne olmak ne varmakımızdır.
hayat olaldan hay-u huy hamısı insan kalbinden varması olasıdır; gayri ne olasıdır ki.
gönül geleli bütün eskileri yaddaş bilir... altın fırsat bu ya kılınmıştır eyyam.
o günüsü ardahan yerindeydi... duruyordu orada.
yaz günün gündüzü öğlen vaktiydi.
wells’in yeşil duvarındaki kapısı birden önümüze dikildi.
şimdi de duvarındaki kapının açılmış içindeyiz olalı... yani.
bu anın ne eksiği kusuru olsun.
her zaman yeşil duvardaki kapıdır... vardır.
allah rahmet etsin kadim emi hamalların başıydı... ahil mi ahil bir faniden bahsediyorum.
gün nice güzel ki ana rahmi rahatı bunun yanında hiç.
ardahanda biz saadet içerisinde yaşadık.
murat ve ben kars garajına yeğindik... iki genç avustralyalı turist kız... hurçları dallarında.
hayal bahçesindeyiz öyle düşünün ki aktarabileyim... olağanüstü bu hayatımızı.
hiç kimin işi gücü yok muydu?
insanların aylaklığa zamanları fazlaydı... turist kızlar yüz görüme gelenlerin gösterimine gelmişler gibi kaldılar.
millet bu kızların etrafında hale gibi sarmıştı: kızlar mennundu. genç iki insan teveccühe itiraz edecek değildi.
kaşkacılar en başta onlar gider gelerdi.
pippe isimli çilli kız öbürü kıza otele bakalım dedi.
ben ise otel ferhat’a götürmek niyetindeydim... memet eminin oraya... evliyaoğluna hiç turist götürmedik...
bir denge diplomasi saikiydi sanırım ziya eminin oteline turistleri apardık müdamı.
evliyaoğlu binası benim gözümdedir... merdivenlerin hündürlüğü küçük ve kip dükkanları... üç cepheye bakan binanın tümü... şefiklerin petrole yani camiiye doğru hemzemindir... garaja tarafsa tump... evliyaoğlu binası kiracılarıyla kompozisyonu tamamlar: kerem yıldız... ayı murat... beyaz turan... radyocu toto.
ya hu bacak kadar çocuğum... masaya kurulmuşum oturmuşum çay ısmarlamış... çayımı güne karşı ve göklerin krallığı taht-ı altında içiyorum... ne saadet.
Allahım bize duvardaki yeşil kapı açılmadı demeye cüretimiz olmaz.
olağanüstü bir yeşil kapı duvarda olalı peydah.
oldu ve biz çok günlerimizle hak kapısı kabilinden günler gördük.
gönlümüz yalan söylemez.
kalben inanarak ikrar veriyorum... ki biz de yaşadık.