bir istikan su... ardahan öyküleri... 2017-19

• 2 Aralık 2017 Cumartesi 00:00:34

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

bir istikan su...
bir bardak su...
bir yudum su...
leysan ayıydı... havası sarıydı.
gün ortasında... ucuz halk bahçesine seğirttim.
denize nazır tüm kıyı evler ve burası.
bizim darıcadaymışsınız sanırsınız.
teraslara konulmuş kutular; haneler.
denizde nihayete ermiş yokuş yukarılık.
halk çay bahçesi tam oturacağım ve kahve içeceğim yer.
umsunmadım mı? gençler kadınlar adamlar... sigara tellendireninden.
kahvenin kokusu burnuma direndi... güzeldi onun buy-i.
birayı içen ağarmış saçlı bu kişi... ece benim gibi mi renginin bal süzülendeki şırat köpüğüne dikkat eder mi?
huruçlandım.
bira içecektim anasını satayım!
yunanlılar ki içer...
burası kavala...
selaniğe ucuz turla gitmiştim.
bu günsüydü...
o kızı andım...
anmak mı... yadetmek mi... göresmek mi... özlemek mi?
kızı mı... bardak suyu mu... gider- gelmez zamanı mı?
ne idü ki: yaşadık... yaşadığımız o.
ne ateşe düşmüşüz Allahım...
özüme mi eyvah...
maziye uğramış o günüsü.
iki sene olmadı kavala’da yaşadığım bir halk bahçesi hatıram...
bir acıyan olmaz mı güzel o demin evvaline ve varlığının terkine.
niye ki: su bardakta geldi?
suyu getirmek ne demekti ki?
hırahıp ağzına kadar dolmuş çay bahçesi...
mahşer günü de böyle midir Allahım dedim.
ana- baba günü derlerdi büyükler... haksız değiller.
insan oğlu toplu yığın yığışarak toplaştığında o ilahi günü nedense teşbih etmişimdir... tereddütsüz.
ya heyvanlar... onların yığışması... şuursuz ve gayriinsani.
bazen yığışanların ahvali neredeyse aynı... hüzün vermiştir gönlümün ülküsüne tereddütsüz.
insan ya insandır ya değil...
be: biz insanız da na!
pulum yok idi...
yunan parası kalmamıştı... param bitmişti.
canım kahve içmek istedi... sigarayı terkemiştim: tütün çekenler benim yerime çekerdi öyle bir.
o da bana yeter idi... bir bira içsem n’alurdu?
bir rum esmeri garson kız geldi...
buyriiiz... dedi.
ardahan da garsonlar diyen kimi: buyruzzzz...
yok hayır neydim ki de derdimi diyem men bu esmer rum kıza...
böyle sırım gibi kavağımda durdu.
buyriiizzz...
deshoşşşş!
he de görüm anamcan....
ne alırsınız...
men dil döktüm... dökmedim değil...
kız istemeğe gitmişiz gibi oldu...
görücü gibi.
ağrın alem... de rum esmeri! ne diyersen:
would you take a cup of tea...
param yok dedim... yunan pulu yok türk parası ile bira içebilir miyim... dedim.
biz sanırız ki el de bizim gibidir.
yani:
" Aaaa ne demek olsun bu da bizden olsun..."
bu meni dinledi... ve gitti: zu.
dalından kısa vakit sonra masaya bir büyük istikanla su getirdi koydu... törensel merasim ile... dionisos ayinlerin asaletiyle.
bardak bira bardağın hündürlüğündeydi.
kavala osmanlı cömertliği bonkörlüğü görmüş yerdi... umduğum olmasa da olmuştu: bir ikram bardak su ikram edilmişti.
arvat kısmı...
havva anamız...
meryem ana...
fatma anamız...
emine anamız...
onlar kadındır ve bazı düşünür adamlardan işitmişim... onlar çocukla beraber Allahın sadığana kullarıdır...
bu lafı bir de nerede denedim müşahade ettim idi... kilise de çocuklar ve kadınlar vardı: papaza sordum: erkekler nerde...
kadınlar ve çocuklar erkeklerden sadık daha sadığanasıdırlar dedi.
onlar Allahı sever Allahta onları sever.
bir isteken su... paralı sulardan açmıştı malades.
mesele para değildi: gene ikramı yapmıştı.
kadın milleti alttan girer üstten çıkar... yapacağını yapar!
bir bardak su neydi Allahın seversen?
o bardak su: bir bardak su yeke hündür bira kupası kadardı.
ve billur tertemiz suydu...
çeşme suyu değildi.
pet şişeden açmış doldurmuştu.
ne akıl ne fikir....
bir bardak su...
bir isteken su...
rumun özü... öz güzelliği... ve bir bardak soğuk su.
kavalanın bu halk çay bahçesinde sigara dumanı... bağrış çağrışlar... bira şişelerin renkleri...
çocukların gürültüsü... dedikoduların hepisi... neşenin tamamı vardı.
men usulca suyu içtim. bardağı bardağın vicdanına tafşırdım: Allahaısmarladık dedim.
atalarımın bu güzel şehirde yaşadıklarını andım da ama.