NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -2 Bölüm-12

• 21 Kasım 2017 Salı 20:46:40

NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -2 Bölüm-12

On dakikadır bozuk yolda araba sürüyordum. Aradığım eve yaklaşınca arabayı yolun kenarına çekip kontağı kapattım. Düşünmeye başladım. İnşallah aradığım adamı yerinde bulurum. Bu son olayda bana yardım etse etse Leo der. Arabadan inip kapıları kilitledikten sonra yokuşu tırmanmaya başladım. Yokuşun sonunda nefes nefese kalmıştım ama yorulmama değmişti. Bütün boğaz ayaklarımın altındaydı. Derin derin nefes alarak kalp atışlarımın normale dönmesini bekledim. Elimle silahımı okşayıp insanın kendini güvende hissetmesi çok güzel bir duyguydu. Asayişten hiç kimseye haber vermeden buraya gelmekle akıllılık mı ettim yoksa aptallık mı birazdan göreceğim. Köşeyi döndükten sonra ev birden karşıma çıktı. Bahçe duvarının kenarından eve doğru seslendim. ‘’ Leo Leo ayyaş ihtiyar orada mısın? ‘’ Birden yanı başımdan bir ses cevap verdi ‘’ Sen kimsin Leo’yu neden arıyorsun?’’
Büşra Baş komiser_ Leo’ya haber ver Selma Güreli geldi de o anlar.
Ses_ Leo yok burada yanlış yere gelmişsin.
Büşra Baş komiser_ Bak arkadaşım beni uğraştırma yaşlı ihtiyar tülün arkasından bakıyordu. Çekil önümden.
Yolumu kesen kısa boylu hırpani kılıklı adamın telefonu çaldı. Bir şeyler konuştuktan sonra bana bakışı biraz daha yumuşadı. ‘’Buyurun efendim’’ Evin önüne geldik kapıyı açarak kenara çekildi. Bataklıktan içeri birkaç adım attım. Leo’nun kaba sesi beni karşıladı. ‘’ BU tarafa gel Selma Güreli’’ Birkaç adım atıp sesin geldiği odadan içeri girdim. Koca ayyaş karşımdaydı. Bir an bir birimize baktık sonrada ben koşar adım Yanına gidip bütün gücümle sarıldım.
Büşra Baş komiser_ Seni özlemişim baba görüşmeyeli uzun zaman oldu.
Leo_ Ee kızım gerçek babanı bulunca beni unuttun. Sahi sana Büşra diye mi sesleneyim yoksa Selma Güreli’ mi diye sesleneyim.
Büşra Baş komiser_ Yok be baba senin yerin bende çok ayrı.
Leo_ Bana baba diyorsun. Babalar belli etmezler ama kızlarını çok severler seni uzaktan da olsa takip ediyorum.
Büşra Baş komiser_ Baba yardımına ihtiyacım var.
Leo_ Hakkında iyi haberler almıyorum yoksa evlendin mi? Bu aralar ortadan kayboldun nerelerdesin?
Büşra Baş komiser_ Deşifre oldum baba kimliğim ortaya çıktı. Vuruldum emekli oldum ama şimdi yine sokaklara döndüm. Bir torunun var adı Kıymet.
Leo_ Deşifre olman kötü olmuş. Neyse biz işimize dönelim. Benden ne istiyorsun.
Büşra baş komiser_ Birkaç gün evvel Süleymaniye Camiinin karşısında bir kafe birkaç terörist tarafından tarandı. Bu olayda bir arkadaşımın tanıdığı vurularak öldürüldü. Anlayacağın yardımına ihtiyacım var.
Leo_ Önce biraz rahatla. Ne içersin? Şarap bira.
Büşra_ Kutu bira olsun.
Biralarımızı yudumlarken Leo’da düşünüyordu. Bende ses çıkarmadan bahçeye oraya buraya koşturan tavukları seyrediyordum. Nihayet derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.
Leo_ Şimdi birkaç yere telefon edeyim sonrasını düşünürüz. Sen bahçeye çıkıp senin ağacın altına otur ve temiz havanın tadını çıkar.
Leo böyle dediyse çıkmam gerekiyordu. Canım sıkıldıkça altında oturduğum ağacın altına gelip oturdum. Bu ağaç yıllarca yalnızlığımı paylaşan tek canlıydı. Leo beni sokaklarda sürünürken yanına alarak bağrına bastı. Çaldı çırptı ama beni okutup adam etti. Sadece okuduğumu biliyordu ama ne okuduğumu bilmiyordu. Çalıştım çabaladım polis akademisinden mezun oldum. Komiser olduğumu son zamanlara kadar bilmiyordu. Bazen kapının eşiğinde oturup dertleşirdik. Hayatında bir kere sevmiş ve sevdiğiyle evlenmiş. Karısını ve kızını trafik kazasında kaybetmiş. Kazayı yapan şoför yüzde yüz hatalı olduğu halde birkaç yıl yatıp aftan yararlanıp çıkınca cezasını kendisi vermeye kalkıp adamı kollamaya başlamış. Sapa bir sokakta karşısına çıkmış ve silahını doğrultup tam tetiği çekecekken nereden çıktığı belli olmayan dört beş yaşlarından bir kız çocuğu baba diye adama doğru koşunca donup kalmış. Yapamamış gözlerinden yaşlar akarken sırtını dönüp karanlığa karışmış. Sonrada beni bulunca intikam duygusunu vücudundan atıp bütün sevgisini bana vermiş. Bizim leo böyle biri işte. Leo’da lakabı adını kimse bilmez tabi benden başka.
Leo_ İçeri gelebilirsin işim bitti
Selma içeri girerek Leo’nun karşısına oturdu ve soru soran gözlerle bakmaya başladı.
Leo_ Şimdi neden geldiğini anlat bakalım. Boşuna gelmezsin. öyle değil mi Selma?
Kafenin önünde geçen olayı bütün tafsilatı ile anlattım.
Leo_ Sizin arşivlerden olayı gerçekleştirenler hakkında bir şeyler bulamadınız mı?
Büşra_ Tanıklardan biri şu adamı teşhis ett.
Cebimden bir resim çıkartıp Leo’ya verdim, Leo resme uzun uzun bakıp geri verdi. Tanıdım dedi.
Leo_ Bunlar çok tehlikeli adamlar. Resimdeki adamın adı Hakan Barko. Lakabı Bebek Yüzlü. Çok acımasız bir teröristtir. Para karşılığı Güneydoğuda teröristlere hizmet eder. Daha çocuk yaşta sokak çetelerinde yetişmiş daha sonra kendi başına eylem yapmaya başladı. Demek işleri buralara kadar getirdi. Esas soracağım soruyu sormayı unuttum. Hakan bu eylemi yaparken İstanbul’un başka bir semtinde önemli bir olay oldu mu?
Büşra Baş komiser_ Bir düşüneyim tabi ya Sirkeci’de bir bankanın şubesi soyuldu. Adamlar ellerini kollarını sallaya sallaya bankayı soyup gitmişler.
Leo_ Tombala. Kızım bu iki olayı birleştirin. Bende bu arada Hakan hakkında biraz daha araştırma yapayım. İki gün sonra gel öğrendiklerimizi birleştirelim. Yanından ayrılmadan babama bir daha sarıldım. Daha sonraları yanında daha fazla kalmadığım için çok pişman olacaktım.