NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -2 Bölüm-10

• 17 Kasım 2017 Cuma 21:34:23

NAMLUNUN UCUNDAKİ BEN- KISIM -2 Bölüm-10

Sedat Amir_ Karşımda kimleri görüyorum. Çocuklar sizlerle iftihar ediyorum. Hiç zayiat vermeden döndünüz.
Heval Baş komiser_ Bir kaybımız var amirim Hazal komiser şehit oldu.
Sedat Amir_ Keşke ailesini ziyaret etseydiniz.
Büşra Baş komiser_ Hansa Baş komiserim o konuyla ilgilenecek Amirim.
Sedat Amir_ Bugün Cuma hafta başına kadar hepiniz izinlisiniz. Rıfat, sende dâhilsin Pazartesi sabahı senide burada karşımda görmek isterim.
Atıf_ Baş üstüne Amirim.
Sedat Amir_ Gel bakalım Murat Baş komiserim. Geç kaldın Şemdinli’den gelen ekibe yetişemedin. Artık Pazartesi günü tanışırsın arkadaşlarla.
Murat Baş komiser_ Bugün tanışmak kısmet değilmiş Amirim. Bu operasyon yarım kalmadı mı Amirim?
Sedat Amir_ Nasıl yarım kaldı.
Murat Baş komiser_ Operasyonda yakalananları getirtmediniz
Sedat Amir_ Bizden bu kadar gerisini Hakkâri Asayiş tamamlasın. Biz üzerimize düşeni yaptık.

KANA KARIŞAN ÇAY

Bir gün öncesi kararlaştırmışlardı, önce Süleymaniye Camiini gezecekler, Daha sonra yolun karşısına geçip bir kafeteryada çaylarını içeceklerdi.
Dünyanın en güzel sanat eserlerinden biri olan Süleymaniye Camiini huşu içinde ziyaret ettikten sonra Caminin bahçesinden çıkıp caddeye indiler ve karşı kaldırıma geçip kafeteryalardan birine girdiler. Hemen cam kenarındaki masalardan birine oturdular. Kız kendine orelet ısmarlarken adam çayda karar kılmıştı. Biraz sonra içecekleri gelmişti. Çayını karıştırmaya başladı.
Adam_ Buraya gelmemiz çok iyi oldu Dünyam, bir daha kim bilir gelmek ne zaman kısmet olur.
Dünya_ Sen ne zaman istersen geliriz Okyanusum.
Adam genç kıza bakarak ‘’ Hiç sanmıyorum Dünyam seninle bir araya gelmek o kadar zor ki yanında kim olursa olsun ben rahat olamıyorum.’’
Dünya_ Neden ki? Benimle gelenleri sen de tanıyorsun öyle değil mi?
Okyanus_ Haklısın Dünyam benim vesvesem. Sen bana bakma anın tadını çıkar.
Adan bir an farkında olmadan dışarıya baktı bir tuhaflık vardı. Karşıda duran jeepin içinden dört beş maskeli adam çıkarak rasgele kafeteryaya ateş etmeye başladı. Adam birden yerinden fırladı ve genç kıza sarılarak kendini yere attı.
Okyanus_ Cenin pozisyonu al dünyam hedef küçültelim kafeteryayı tarıyorlar.
İlk kurşun adamın omuzundan girip koltuk altından çıktı. Adamın ağzından sadece ah sesi çıktı. İkinci kurşunu omuzundan yedi. Acısını fark etmedi bile üçüncü kurşun sağ omuzundan girdi. Derinden derine halkın çığlıklarını ve feryatlarını duyuyordu. Kendisinin bile tanıyamadığı bir sesle yaralanmadın değil mi Dünyam? Genç kızın korku dolu sesini zorlukla duydu ‘’Hayır bir şeyim yok. Sen yaralanmadın ya?’’ Bir şeyim yok Dünyam.
Adamın sırtı kıp Kırmızı kan olmuştu. Bardaktan dökülen çaylar kana karışırken adamın kolları gevşedi hafifçe yana kaydı.
Yüzünde derinden gelen bir gülümseme vardı.