KERVAN BÖREKTE 30 SANİYE

• 6 Kasım 2017 Pazartesi 21:21:34

KERVAN BÖREKTE 30 SANİYE

Kapıyı açtı çocuk arabasını iterek içeri girdi. Arabayı birkaç masa ileriye iterek bıraktı. Yanıma geldi bir sandalye çekerek karşıma oturdu. O anda istediğim en son şey karşı karşıya oturmaktı. Sandalyemi arkaya iterek ayağa kalktım yüzüne baktım büyük bir zevkle gülümsüyordu. Tezgaha yöneldim yediklerimin parasını ödedim arkamdan hala gülümsüyordu Ya da ben öyle hissediyordum. Eğer biraz cesaretim olsaydı şunları söylemek isterdim. Duvarda asılı olan tablonu buzdolabının üzerinde yalnızlığa terk ettiğimi vesikalık resimlerini ise diğer çöplerle beraber çöp poşetine attığımı söylemek isterdim.
Terliklerini atmaya kıyamadım. Tek yapabildiğim bir kutuda olan eşyalarının arasına koymak oldu.
Zor olan unutmak ve ya unutulmak değildi benim için. Zor olan hiç umulmadık bir yerde karşıma çıkman ve unuttuğunu sandığın bir şeyi karşımda görmekti.
Onu gördükten otuz saniye sonra dışarıdaydım hava çok soğuktu.

06.11. 2017/ Pazartesi