Gerçek İki Kurşun

• 28 Ekim 2017 Cumartesi 05:18:20

Gerçek mi? Değil çok uzak. Kafanın içinde...
Nasıl mı? Etme çok merak. Mektubun içinde...

Gıcırdayan ahşap merdivenlerini çıkarken eşiğin, yukarı BAK.
Kırmızı kiremitli çatının odama yağmur tanelerinin melodik şarkısını çalan çıkıntısı karşılayacak gözlerini.
Şimdi, sağanak yağmur gözlerine hücum etmeden düşen damlaları SEYRET.
Merdivenlere varmadan, o düşen damlaların dalga dalga yaydığı özgürlüğün altında yatan taş yol gibi gizemli ve sessiz olmayan panjurlarımın gürültüsüyle İRKİL.
Her rüzgarda hızla çarpıp açık penceremden yüzüme vurdukları toprak kokulu serinlik hissi masum olduklarına kefil olsa bile.
Ve masamın başında yanan, sağa sola savrulan alevin dansını İZLE.
Dibinde biriken erimiş mumun mektubuma vereceği koku ve yanağımdan süzülen göz yağmurlarımın denizleri aşıp fırtınaları geçen tuzu birleşince, gidişinden sonra kilitleyip bir daha hiç girmediğim tavan arasındaki nemli manzara canlandı zihnimde.
Geçen sonbaharda bir kısmı uçan çatımı da bu yüzden onarmadığımı ve akan suları bodrum katımda sakladığımı biliyor mu komşularım?

Sen BİL, yalnız ve pek dost canlısı olmayan ruhumun seni dost bildiği gibi...

Belki de bahçe duvarlarımı kapladığım sarmaşıklar pek de geniş olmayan bahçemi yağmur ormanlarından bir sahne gibi gösteriyordur onlara.
Yağmura terk ettiğim kırmızı bisikletimin tekerine yapıştırdığım çilekli sakız düşer mi acaba?
Onlardan sadece ayda bir sakız yardım alan bu adamın bu ay sakız almamasına şaşırmaları olası.
Umarım kırık posta kutuma koyduğum bu mektubu aldıktan sonra postacı da uğramaz bu perisiz köşküme.
Mektup sana muhtemelen bir ay döngüsünde ulaşır. Ve sanırım bunu yazma cesaretini postacılarımızın meşguliyetinden alıyorum.
Aslında senin için gül suyunda beklettiğim bu ikinci kurşunu mektupla göndermenin daha vurucu olacağına karar verdim.
Onu sakin kafandan çıkarma olur mu? Çünkü o, birincisi gibi değil. Ve kafamda da değil. O gerçek.

Leon The Black
28/10/2017 05:00