Bakarsan Bağ a bakarım Sağ a

• 14 Ekim 2017 Cumartesi 23:10:03

Kimselere bir şey göndermek ya da gönderme yapmak istemiyorsunuz değil mi?
Haklısınız. Öylesine bir boş verme duygusuna zorluyorlar ki insanı ama işte insan kelimesi geçinde cümle satır arasında bu sefer de o kelime bize bir şeyler göndermiş oluyor.
Dokunuyor. Hani gocunmak gibi bir tabiri hiçbir zaman yakıştıramayız kendimize. Tatlı ya da acı ufak tefek atışmalarda bile geçer ya. Nevrimiz döner. Hiç gerek yok:)
Aslında biz insanoğlu yaşam hayat hızlı döngüsüyle yaşayıp giderken her gün öğrendiğimizi unutuyoruz ya da doğal olduğu için birinin hatırlatmasını bekliyoruz. Yeri geldiğinde tecrübe hanesinden sohbetimize dahil edip kullanmak üzere.
Bazılarınız kızabilir, eleştirebilir bu yazacağımı söven de olabilir duymayacağım şekilde.
Fakat ben insanımızın özünde öz kavramını yakaladığın vakit gerçekliğin yaşadığına hala inanıyorum.
Sabrımızı yitirten onca olumsuzluğu ötekileştirmekle eş değer tutsak da bazı çilelerin kazanımlara değer olduğunu yıllar öncesinde fark etmiştim. Ailesi pişmanlık yasasından yararlanmış düşmanlık ya da birilerinin namına çalışmaya tövbe edip
mazlum bir yaşantıya herkes gibi sahip olmak istemiş bir öğrencim vardı eskiden.
Çocuk, zeki bir çocuktu fakat aile çevresel etkenlerin korkusuna çocuğu baskılamış ve çocuk sosyal manada çevresine saldırganlıkla yaklaşmaya başlamıştı. Birçok insanın aman aman benden uzak olsun dediği çocuk ve ailesinin geçmişiyle örselendiğini fark ediyordum. Evet hatalar oluyor malese
f nitekim bunun bedeli de en çok bu çocuğa yansıtılmıştı. Kimseden ayırmadan kimseden üstün görmeden anlayışı sanırım sıradanlık hissiyle kendini garipsenmiş bulanlara ulaşma metoduydu.
Tam 3 sene topluma uyum anlamında fark ettirmeden uğraşım sonucunda çocuk arkadaşlarıyla insanlarla uyumlu çalışkan bir birey haline geldi. Toprağına değerlerine bağlı olması da ayrıca hoş bir duygu idi.
Evet çok yorgundum okuldan ayrılsam bile biliyordum arkada birilerinin canının yanmayacağını.
Bu tıpkı bir rahat uyku öncesi hazırlık gibiydi. Kimisi bilirsiniz tam yorulmadan uyumayı beceremez. Vicdan nasıl rahat bir yastıksa uyku da o kadar dinlendirici olabiliyor.
Her şeyin başı iletişim belki de. Bizden önce çatık kaşından selam vermeye korktuğumuz önyargının belki o kişide hissettireceği değersizlik duygusunu bilmek gerekiyor.
Çünkü güler yüz ve sayılmak kadar insana insani gelen bir şey yok şartlar ne kadar değişirse değişsin.