KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
SON ŞİİRİM
(Sol yanında, son şiirini yazmayı başarmışlara…)
Başlamadan biten hikayelerden olmasın bizimkisi, tanıdık seslerin arkasına saklanmadan konuş benimle. Değil mi ki mutsuzsun değil mi ki farkındasın zamanın en büyük düşmanımız olduğunun; gel saatlere sırtını dön, yüzümü aydınlatsın gülüşün…
Bağrı yanık türküler çığırmayalım senle, ayrılık olmasın aşkımızın soyadı. Değil mi ki fazla yaralanmadı yüreklerimiz değil mi ki vefalı terk edenlere denk geldik; gel hafif sıyrıklarla atlatalım düşlerimizin başından geçen elim kazaları…
Senle ben, benle sen yani… Hani nasıl derler ikimiz, aynı ömre sığamayacak kadar büyümedik henüz. Her şey için geç kalınmış zamanlarda kalmadan… Değil mi ki ömrümüzün sonbaharlarına adaklar adayabiliyoruz değil mi ki kış geçirmedik, değişmedi mevsim şeridindeki yeri baharla yazın; gel bulandırma kar erirken suları…
Tariflendirmeye gerek var mı işte buydu yaşadığı herkesin. Vazgeçip gitme nedenleri aramadan, göz kaçırmadan birbirimizden henüz; utanacaklarımız az, heveslerimiz çokken hani gel yanı başım ol…
Aceleci sabahlara var daha, yavaş yavaş uyanalım senle. Durgun, sakin geçen ömrümüzde başka renge gerek kalmasın. Boş vermiş de olmayalım, hayata küfretmiş de. Değil mi ki sığınaklarda yaşamaya alıştık değil mi ki huzursuz gülüşmeler uzağımızda kaldı hep; gel biz senle yaşamı sevgiye yetirenlerden olalım…
Varsın alışkanlıklar alsın yerini heyecanlarımızın, varsın yıllar kovalasın arkasından anılarımızın. Değil mi ki herkesle aynı son yazılacak, sonuç bölümlerine masallarımızın değil mi ki ‘öyle bir şeydi’ diye gelecek sonu anlattıklarımızın; gel BİZ olsun tek başlığı eski aşklarımızın…
Korkuyorum kendimden,huzurum ol istedim.Acı çekenlerin aynasında yüzüme yer kalmasın istedim.Başka acıları avutmak kolay,kendimi nasıl sakinleştiririm.Diyorum ki hani hazır değmişken duygularım duygularına,hazır sevebilmişken seni,hazır sen alıştırmışken kaybetmekten korktuğum sevdalara…Hali hazırda da kalemime sinmişken bakışların bal rengi bir kokuyla…İyisi mi gel sen sol yanımda yazdığım son şiirim ol!...
2005
YORUMLAR
başım döndü...
ağır... çok ağır hüzün...
"gel hafif sıyrıklarla atlatalım düşlerimizin başından geçen elim kazaları… "
çok düş kazam var ve hiçbiri hafif sıyrıklı değil...
yara bere içinde ruhun tini...
kutlamak da geç kalmanın ezikliğiyle.
sevgim, hep.
belki şu aralar duygusalım diye etkilenmişimdir dedim ama sandığım gibi değilmiş bu yazı gerçekten güzel.Benim böyle yazılar yazabilmem için daha çooook kitap okumam gerekiyor sanırım.Tebrikler.
"İyisi mi gel sen sol yanımda yazdığım son şiirim ol!."
...
Sol yanın da şiirlerin de sonsuz olsun.
Bence kitaplar yazmalısın.
Ve imza günlerinde
biz okurlarına
imzalamalısın.
...
Sevgiyle ve sağlıkla kal,
Hoşçakal
Aceleci sabahlara var daha, yavaş yavaş uyanalım senle. Durgun, sakin geçen ömrümüzde başka renge gerek kalmasın. Boş vermiş de olmayalım, hayata küfretmiş de.
Çok büyük bir yeteneksiniz, mutlaka yazı yazmalısınız siz.
Bu kadar duru ve bu kadar etkili, hayran kaldım.
çok ince bir öz eleştiri yapmışsın yazında.hiç abartıya kaçmadan kelimeler düz ve açık.kendine katabileceğin başka ne olsun sevgili karya davamlı sol yanında kal.
"İyisi mi gel sen sol yanımda yazdığım son şiirim ol!... "
Tebrikler...
...hazır sen alıştırmışken kaybetmekten korktuğum sevdalara...kalemine sinmişken bakışların bal rengi bir kokuyla.....gel sol yanımda yazdığım son şiirim ol.....
Karya... Topluca gönderelim beklenen sevdalılara... Başka nasıl yazılabilir ki daha iyi...
Gel...
