BAYKUŞ

• 4 Ekim 2017 Çarşamba 05:44:21

Köyün bel vermiş eski ihtiyar evlerin damlarında dolaşıp duran yaşlı bir baykuş gözüme çarptı. Biraz yanına yaklaştığımda gördüm ki çocuklar toplanmış hayvancağızı taşlayacaklar. Kızdım çocuklara. Onları uzaklaştırdım baykuştan.

Köyün yaramaz çocukları bu tüyleri dökülmüş baykuşa hiç mi hiç rahat vermiyorlardı.
Köyün büyüklerinden hiç kimse bu olaya müdahale etmiyordu. Hatta zaman zaman köyün eski köhne inançlarına sahip olan büyükleri de bu hiç bir şeyden haberi olmayan hayvancağıza eziyet ediyorlardı.
Neymiş efendim:Baykuş uğursuz bir hayvanmış.Kim uydurmuş bu saçmalığı. Koca keli felli adamlar inanıyor bu akıl almaz boş inanca.
Bu saçmalığa inananlar kafayı yemiş olmalı.

Uğursuzluk kavramı cehalet içinde yüzen ilkel toplulukların uydurmuş olduğu bir saçmalıktan başka bir şey değildir.
Bilgili kültürlü pozitif ilimlerin ışığıyla aydınlanmış toplumlar bu tür ilkel inançlara itibar etmezler.

Kim bilir ne kadar üzülüyordur baykuş insanların kendisine karşı yaptıklarından. Bir konuşsa anlatır ne kadar akılı ve bilgili olduğunu.Uğursuzlukla hiçbir alakasının olmadığını.
Örneğin Hz.Süleyman aleyhisselam ile arasında geçen şu konuşmayı anlatırdı insanlara ve derdi ki: Bir gün Süleyman aleyhisselama selam verdim.
Süleyman aleyhisselam selamımı aldı ve bana şu soruları sordu:

- Niçin buğday yemezsin?
- Âdem aleyhisselam onun yüzünden Cennetten çıktığı için.

- Niçin su içmezsin?
- Nuh aleyhisselamın kavmi suda boğulduğu için.

- Niçin hep harabelerde bulunursun?
- Harabeler Allahü teâlânın mirasıdır.

- Niçin evlerde ötersin?
- İnsanları ikaz için. Önlerinde şiddetli tehlikeler varken nasıl gafletle uyurlar. Böylesine yazıklar olsun!

- Gündüzleri niçin çıkmazsın?
- İnsanlar bana zarar verebilirler.

- Öterken ne dersin?
- Tesbih okur bir de "Ey gafiller, çıkacağınız uzun sefer için azık hazırlayın!" derim.

Süleyman aleyhisselam benden daha nasihatçı kuş olmadığını söyledi. Ve bende bir peygamberin övgüsünü aldığım için çok sevindim,derdim şu beni taşlayan ve benim uğursuz olduğumu söyleyen cahil insanlar belki utanırdı yaptıklarından. Ve benden özür dilerlerdi.

İrfan GÖRGÜN