Pardon, Hecelerimin Katsayısını Bana Bir Böler Misiniz!

• 25 Eylül 2008 Perşembe 02:03:10

En tanıdğım yanlarımdan kırılıyorum bugünlerde.. Hep alttan almaya hazır yanlarım vardı.. Bugünler için özene bezene sakladığım sabrım.. Uzun kış geceleri için lazım olacaktı ya, bakacaktık umut kalmamış, dur denilecekti, yazdan sakladığım sabırlarım var benim.. Sabırların gelişi ayin havasında kutlanırdı hep, yıldızlar solo yaparken derin susuşlara, cepten bir kaç parça yıllanmış hüzün çıkarılırdı, dibine batılrdı hüznün.. Sabırdı ya o, biri limitlerini kontrol etmeliydi, kuyruğuna basılmalıydı, kulağı kesilmeliydi ya da tırnağı çekilmeliydi..

-Üşüyorum-

Her adımda bacaklara dolanmasından çekinilen hata korkuları yüzünden saf olunamayabilirdi bazen.. Korkular sahibi olunan hissi değerlerin kamçısı olabilirdi.. Aynı korkular, geceyarısıkırılganlıkları’na köz atabilirdi.. Eylül Eylül bakınırken gözler loş dünlerden yapılma yarının yoklamasına imza atmış bugünlerin minyatürüne, bir rüzgar okşardı yürekleri. Titretiyor bu rüzgarlar..

Şimdi durmuş hayatımda ne var ne yok hepsinin türevini alıyorum.. Bütün reel değerler sıfıra dönüşürken, bilemediklerimden kalan c sabitleri var avuçlarımda..
-avuçlarım kanıyor anne, sar beni!-
Ömrümün dört sabitini seçip üstünü saçlarımdan örttüğüm bi yuva kuruyorum kendime.. Gökyüzümüzün dorukları birbirine kavuştuğuna göre bir çatısı olabilir artık evimin.. Kış gelince gururumu sobamıza atıyoruz, dumanlar dağılıyor saçlarımdan.. Kalbimi lime lime bölüyoruz el birliğiyle, dibinden birkaç delik açıyoruz bıçakla, zarar vermek için değil daha iyi pişsin diye yapıyoruz bunu, sonra da kestaneleri kaldırıp sol yanımı sobanın üzerine atıp cayır cayır pişmesini seyrediyoruz..
-Hamdım, yandım, oldum-

Ben olmaya devam ederken, küllerimi topluyoruz.. Onları gömüp yeni fidanların büyümesi için gözyaşlarımızla suluyoruz.. Özenle kuruttuktan sonra fidanları, dallarından öpüyoruz, yeni filizlenmiş parçacıkları okşuyoruz.. Fİdanı kuruttuktan sonraki sevişgen tutumlarımız yanımıza kar kalırken, kuruttuğumuz herşey için mutluluktan deliriyoruz..

Delirirken özellikle dikkat ettiğimiz bir şey var..
Fevkalade sabırlı oluyoruz..
O kadar erdemliyiz ki, delirirken bile sabrediyoruz..