TOPLUMSAL MAZOŞİZM VE ŞİİR

• 17 Ağustos 2017 Perşembe 16:29:19

İnsan onuruna, insanca bir hayat arzusuna karşı, bir memlekette, alçakça bir düzen egemense ve de insanlar bu düzene isyan etmeye başlamışlarsa doğaldır ki o memlekette ’efendiler’ kurulu düzenlerinin sürmesi için zulme, zulmün her türlüsüne başvuracaktır.

Zalimlerin zulmetmesi doğaldır fakat zulmün kabülü , kanıksanması, doğal karşılanması,mazlumlar açısından asla ve asla doğal değildir. Olamaz, olmamalıdır.

Toplumsal mazoşizm burjuvazi tarafından ideolojik olarak beslenip topluma körüklenmektedir.

Toplumsal mazoşizme yatkın bizim gibi ’’kederli’’toplumlarda aynı ideoloji,’’sanatsal planda da,son derece yaygın bir etki alanına sahiptir. Ve ’’acılara afsun afyon duyarlılığını, arabeskin her türüyle yığınlara şırınga etmektedir.

Gönül acılarınızdan parasızlığınıza, hastalığınızdan işsizliğe kadar her alanda sizi, ’’acıların tiryakisi’’ kılacak ’’ milyonların sevgilisi’’ şarkıcılarınız, yazarlarınız,filmcileriniz vardır. Arabeskin keder avcıları,yitirilmiş aşklardan, cezaevi kapılarına kadar sayısız alanda at sürmektedir

Bozuk bir düzenin azgın sömürü çarkının sürekli olarak halkın hayatını acılarla kuşatması, acı üretmesi doğaldır. Fakat bu acılar ve sorunlar karşısında suskunluk doğal değildir, olamaz.

İnsani acıları usul usul da olsa kanıksayan , acılar karşısında ürpertisini yitiren , acılara karşı sessizleşen herkes, hayat tarzı olarak da usul usul arabeskleşmiştir.

Bu arada Türkiye aydınının bugün içinde bulunduğu durum, gerçekten hazin bir durumdur. Bugün aydın geçinenler, toplumu kıskacı altında tutan zulme karşı, halsiz ve hareketsizdirler. Hatta bunların içinde yandaş olanlar ve zulmü alkışlayanlar bile vardır.

Acıları kanıksatma çabası,zalimin itirazsız, sakin bir ortamda’çalışma’hesabının bir parçasıdır. Cellat, işi başında itiraz ve gürültü istemiyor. Onun bu isteği ancak kendi açısından ’doğallık arzeder. Hakkında ferman verilmiş mazlum açısından ne cellat ne de celladın eylemi doğal değildir.

Sanat türlerinden günlük davranış biçimlerine kadar, hayatın hangi alanında olursa olsun, toplumsal mazoşizme kan taşıyam arabesk, celladın hizmetindedir.

Arabesk yaşam ve acılarla uyum, hayata uyumsuzluktur. Acıların kanıksanması toplumsal uyuşukluktur. Bu uyuşukluktan sanat ve edebiyatımızda payını almaktadır.Öyleyse bize düşen sanat ve edebiyatımızı da düştüğü bu durumdan kurtarmaktır.

Yazımı Nihat Behram’ın ’’Ayaklanma Çağrısı’’ adlı şiiriyle bitirmek istiyorum. Çünkü bu şiir bütün yazdıklarımı onaylıyor.

Sihriydi tutkuların. Şiir bitti!
Solunarak süzülen tılsımı kalmadı gönlün..
Şiir bitti! Kurudu esin çağlayanı umudun
Dindi suların tendeki çılgın uğultusu
Öpüşlerden düşlerin filizleri yolundu
Kimse ağlamıyor özlerken..
Şiir bitti! Uçukladı, dudakları sevginin
Bakışlar yapayalnız, yalnızlık çırılçıplak
Gülüşler kuşsuz, kıvılcımsız
Can bitkin, dil tutsak..
Şiir bitti! Bulandı, yüreğin özgür sesi
Teslimiyet başıboş
Yiğitlik evcil
Onur sessizce köreldi gözevlerinde
Dişlerin arasında bilendi küfür: paslı, keskin
Oyuncu arsız, seyirci bezgin
Ne dövüş soylu ne seviş
Çığlığı duyulmuyor sevincin..
Şiir bitti! Söndü içtenliğin güven ateşi
Sevgilin zehrin kılabilir gizemli anıları
Dostun katilin olabilir
Nefret hırçın, şefkat uyuşuk, merak sinsi
Acının sırdaşı ayrılıklar uluorta kudurgan..
Şiir bitti! Tozlandı hançeresi sezginin
Susan da ikiyüzlü konuşan da
İhanetin sinmediği giz unutuldu
Yalan doruklarda çığırtkan
Şiir bitti! Bozuldu ışıktan büyüsü duyguların
Korkunun da ucuzları türedi coşkunun da
Erdem sığlaşıp özüne yabancılaştı
Dal kuru, dalga uysal
Herkes, her şeyin sahtesine alışkın...
Şiir bitti! Soldu içli sesin beslediği tomurcuk
Alaycı çalgıcılar dökülüyor şarkılardan
Hüzün sürgün, aşk yılışık..
Şiir bitti! Dindi rüzgârı tükenmez gücün
Ağıtlar yetim, türküler öksüz
Zalim yaradana pervasız, mazlum ölümüne çaresiz..
Şiir bitti! Soğudu tezcanlı yüreğin yanardağı
Ne dövüşün külhanı kaldı ne sevişmenin
Suskunluk kanıksandı, kabalık azgın
Ne Dadal’a sadık halk ne Karacaoğlan’a
Sokakta sabrın tiryakisi ruhsuz bir kalabalık..
Tek umut ki - yaşam bitti demeye varmıyor dilim -
O da çocukların sesleri..
İsyan edin
İsyan edin
İsyan edin!