İnsan davranışını belli birkaç temel dinamik üzerinden anlamaya çalışmak, sıkça hatalı sonuçlara yol açmaktadır. Aşağılık duygusu, bir gerçek ve güçlü bir dinamiktir. Öte yandan insan davranışının bütününü bu dinamik üzerinden yapılan genellemelerle anlamaya çalışmak, yararsızdır.

Çocuğun mükemmele ulaşmak için harcadığı çaba ne kadar gerçek olsa da, bu mükemmele uygunluğu tanımlayan normlar, genellikle küçük bir sosyal çevre tarafından belirlenir. Kişi, genel olarak bu küçük sosyal çevreden aldığı referanslarla kendini tanımlar ki, referansları kendisini tatmin edebildiği ölçüde, aşağılık duygusundan uzaklaşır. Duygudan uzaklaşabildiği ölçüde de, kendi sosyal çevresiyle kurduğu bağ güçlenir.

Burada yine kişinin sosyal çevresiyle kurduğu bağın temel dinamiğinin, aşağılık duygusundan uzaklaşmak olduğunu söylemek, hatalıdır. Birçok farklı motivasyonun iş birliği vardır.

İnsan davranışı ile ilgili söylenebilecek en temel gerçek, onun çok nedenli ve karmaşık bir yapı olduğudur. Bu çok nedenlilik içinde, "her şeyin teorisi"ni aramak, faydasız bir çaba olur.

Burada da einstein giriyor devreye, görecelilik mesela ben iyi olduğumu düşünmüyorum.

Aşağılık duygusu aşağılık kompleksinden ayrıdır katılıyorum bu konuda size. Tabii bunu söylerken aşağılık duygusu kompleksin oluşmasına sebep değildir demiyorum; söylerken ilk olayın ikinci olayın oluşmasını zorunlu kılmadığından bahsediyorum.

Basit örnek:"Kibritin sürtülmesi tutuşmasına neden oldu" cümlesini düşünelim.

İlk düşündüğüm şu olur benim; ilk olayın oluşması ikinci olayın oluşmasını zorunlu kıldı.
Ancak şunu da düşünmeliyim bu iki olay gerçekten bağlantılı mı? (Ne saçmalıyorsun diyebilirsin ama ben bu konuda yirmi yıldır düşünüyorum. )imkansız olduğunu söylemem çelişki evet ama belirli bir olayın bir başkası olmadan meydana gelme fikrinde hiç çelişki yok. Bazen kibrit sürtüldüğü halde yanmıyor. Fizik ve kimya kuralları düşünüldüğünde imkansız aslında bu durum...peki fizik kurallarını farklı olarak düşünürsek o zaman kibritin de tutuşmadan sürtülebileceğini kabul edebiliriz. Bu durum da bize ispatlıyor ki ikinci olay olmadan da ilki yaşanamıyor.

Demek istediğim özetle ilk olay ikincisini zorunlu kılmaz.

Hiçbir şey şey hiçbir şeye neden olmaz.

Görüşüne katılmıyorum çünkü aşağılık hissi bütün yeteneklerin çıkış noktası değildir. Yetenek var olandır, genlerden gelir, yaşanılan hiç bir olay, durum, kötü şart veya fiziksel yetersizlik yapılacağa engel teşkil etmez.

Benim şimdilerde düşündüğüm tek konu şu " hiçbir şey hiçbir şeye neden değilse; peki, olaylar neden oluyor?"


Saygılarımla

Alfred Adler ;teorisyenler içinde en sevdiğimdir. Günlük hayatla ilgilenmesini ,akla yatkın fikirlerini seviyorum. Koşullu sevgi varsa aşağılık duygusu da var olacaktır.

Özetle diyorsunuz ki benim bu kadar iyi şiir yazmam teorisyenlerin suçu.. :)))

Sevgilerimle..