- 854 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Alzheimer hastası annelerimize ,anneme
Boş bakıyorsun,boşluğa bakıyorsun,bilmiyorsun,tanımıyorsun annem.
Sen ki gözün hep üstümüzdeydi.
Bebektik ,beslerdin, korurdun.
Şimdi çocuk oldun Gittikçe küçülüyorsun bebek oldun.
Bilmiyorsun,tanımıyorsun,boş bakıyorsun annem.
Ne çok özledim eski halini.
Benim bebek annem.
Seni çok özledim,çok seviyorum.
Alzheimer hastası anneleri ve annemi çok seviyorum.
YORUMLAR
Kolay bir rahatsızlık değil biliyorum çeken içinde yanındakiler içinde ancak en azından varlığı yanınızda... Anne yokluğu ayrı bi şey çünkü.
Allah sabır ve sevi versin, mucizelerden ümit kesilmez.
Saygılarımla
Çetin Ayhan
Bir zamanlar bizi o bebeklikten bu duruma gelmemize vesile olan annelerimize bizimde zamanı gelince cefakâr olmamız icabet eder.
Güzel bir yazıydı. Tebrikler hocam