ulgar dağı- ardahan öyküleri-2017/1

• 3 Haziran 2017 Cumartesi 23:08:41

Nur ve ziya... biz kelleden uçuyoruz. Allahım inişe yardırıyoruz. Minibüs şöförü yabancı değil hısmımız. Tanrı esirgesin...
Nur mu, ziyamı? Yahut Güneş mi? Narlara mı gark olunmuş: Teknik?
Gündeş’ten sallanmış uçak minibüsümüz... hepimiz gençiz!
Anamız ağlayacak teknoloji.
Gündeş’e ki çıktık az biyan...
Som Güneş gözümüzü aldı. Her yön ışık. Nasıl tarif edeyim? Güneş her taraftan geliyordu. Buna göz fer dayanabilr mi? Ben öz enfüsümden olgulandığını düşünüyorum. Öteki canların ne düşündükleri hiç mi oralı değilim. Dikkatim de dahi... değil.
Güneş ziyaları altı taraftan sarmasın mıydı bizim minibüsü.
Işınlar şua halinde sağdan soldan yukardan aşağıdan dalımızdan önümüzden, ceman altı cihetten geliyorki... hepimiz gençiz. Dün Ahıska’daydık, cenabet olanlar var.
Halil Cibran var ki... ölümü savsar.
" Şekerin erimesi gibi bil ölmeği, adama koymaz."
Işık boğuyor havasız kalmış ayamı.
Acz içindeyiz. Hiç bir bildiğimiz imdat kılmıyor. Acziyetteyiz böyle bilmek lazımmış. Darwin şimdi olsa yanımızda. Newton dahi bile. Acziyetimiz aynı kalırdı. Einstein ışığın enerji olduğunu bilmiş... hepimiz acz’dik ve daha bilginler az bilenlerden gelişmiş bilgi sahibi diye tarifattan gayri neydi ki?
Mutlak bilgi yokmuş!..
Işıklar katögün etmiş akıyor. Biz görmüyoruz. Işık aman vermiyor bir nesne bir gölge yapıversin. Zıt bir renk ton peydah etsin. Ona göre ona görece görecelik teorisine binaen bir şey seçeceğiz izn-i Huda.
Yok yok, yok Allah’ım yok. Işık var. Haddinden artık. Işık sebep olmuş: görmek olanaksız.
Kapkaranlıkta olur zifirde geceleri insanlar.
Güneş bizi Ulgar’da saat üç ila dört gibiydi yakaladı. Bu saatler Ahıska- Tiflis yolunu dünden evvelki gün niye yaşamadık? Tropikal klima olduğundan mıdır?
" Hoca! Göz görmüyor farkettin mi?" dedi hısmımız şöför. Particilik konuşan ahali buraya kulak çevirdiler. Konu: Teorik- Fizik.
Öyle güzel anlattı: Işınların hava temizliğinden... rutubet olmadığından olsa... prizma süzgeciyle hava... ışıkları kıracak ve adam gibi gelmelerini sağlayacak, o zaman bu yaşadığımız mutazarrıyeti hasletmeyecekti.
Anladın mı?
Anlamadıysan bir daha anlatayım!