- 3189 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Umut Dolu Saatler(2)
Canımı hiçbir şey sıkmıyordu bugün.Huzuru yüzeyinde, sevgisi derinliklerinde olan bir okyanus gibi hissediyordum kendimi.
Pencereden sızan ufak güneş topluluğu; lise günlerindeki, okul penceresinden sızan, daha büyük güneş topluluğuna götürdü aniden. Alışkın olmadığım bir duygu gibiydi. Oysa çocukluğuma çokça dönmüştüm bu aylarda.
Anlam veremediğim bu duygu içinde, arkadaşların flu görüntüleri canlanıyordu gözlerimde. Şakalaşıyorduk...Huzurluyduk...Yeni doğmuş gibiydik... Ben de burada yeni doğmuş gibiydim, hayaller aleminde.
Bugünlerde nedenini bilmediğim, bir yaşama sevinci esir almıştı beni(yazmaya başladığım sıralarda da böyle düşünüyordum.). Bunun sırrı ya güneşteydi ya da bendeydi.
Sonra iki gün önce ağlamak istediğim geliverdi aklıma. O günden sonraki iki gün ise sabah yazdığım(art arda iki sabah, hiç yazmamıştım.),belki de devam edecek olan, yazı serisini yazdıran neydi?..
Bunu anlatmanın zevkini mürekkebe vermeyecektim. En azından şu anda...
Burada ortam tam istediğim gibiydi...
Cd çalar, kulağa hoş gelen ses tonuyla, en sevdiğim şarkıları çalarken, güneş göz kırpar gibiydi.
Ben de pencereme konan kuşa göz kırptım, sevgimi, neşemi, huzurumu ; sevgiye, neşeye ve huzura hasret nice kişilere yansıtsın diye.
Bu sayfayı da doldurdum, ilerde, tüm bunlara hasret kalacağım günlere nispet olsun diye.
Sevgiyle, neşeyle huzurlu bir gün geçirmeniz dileğimle...
Esenlikle kalın...
23.01.07