HAYATIN KAFA BULDUKLARI
Kafa bulalım isterken hayatla, oyunlar oynayarak yaşamalı, ciddiye almamalı hiçbirşeyi. Zira geçici bu hayat. Tasaya değmez derken.
Kafa bulduğunu anladık hayatın bizimle. Öyle oyunlar oynayarak yaşatıyor ve geldiğimiz oyunları, oyuna geldiğimizi anladığımız anlardaki o şaşkınlığımızı, tasamızı, yasımızı ve dahaki mutluluklarımızı, hiç ciddiye almadan akıp gitmeye devam ediyordu hayat.Bizler anlayamıyorduk bir türlü durduğumuz kıyıdan. Hayatmıydı bir nehir gibi kıyı boyu akıp giden? Yoksa o sabittide bulunduğumuz kıyılar ve bizlermiydik nehir boyu ve bayır yukarı durma yer değiştiren....