Erguvan Bakışlı Akşamlar

• 18 Mart 2017 Cumartesi 11:51:02

“Gün akşamlıdır” zaman yel yepelek geçip gider. İnsan kendini avutur, gönlünü avutur. Para kazanır, mülk edinir. Kimi miri malı ile saltanat sürer. Kimi kuru soğana muhtaçtır. Yunus’un penceresinden bakacak olursak yaşananlara, boş bir uğraş olduğu kanaatine varırız onca çabanın, çok para kazanmanın mal mülk sahibi olmanın:
“Mal sahibi mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Var biraz da sen oyalan”

Hiç kimse dünyayı sırtlayıp götürmüyor beka alemine; yaptığı iyilikler hariç. Hani kadim zamanlardan kalan bir söz “ Yediğin kalır, yedirdiğin seninle gelir; giydiğin kalır, giydirdiğin seninle gelir.” İşte öyle. Sonsuz pişmanlık yaşamak istemiyorsak bu sözdeki manayı kaçırmayacağız. Lâkin, biz bu tecrübelerden yararlanmak yerine, kendi bildiğimizi okuyoruz daima. Müslümanız diyoruz , kapitalizmin tutsağıyız. İş yerimizde çalıştırdığımız elemana ille de asgari ücret üzerinden veriyoruz emeğinin karşılığını. Bir lira fazla ödeme yapmıyoruz. Ayrıca vaktinde de ödemiyoruz ücretlinin emeğinin karşılığını. Oysa mensubu olduğumuz dinin peygamberi “İşçinin ücretini alın teri kurumadan önce ödeyiniz.” buyuruyor. Kazancımızın zekatını da vermiyoruz üstelik. Vergi verdiğimizi bahane ediyoruz çoğu kez. Bu manzaraya bakınca, merhum Neyzen Tevfik’in şu dörtlüğünde söyledikleri geliyor akılıma:
“Derd-i firakın ile düşeli sevdaya mey’e
Müptelayım, deliyim, düşmüşüm esrarı-ney’e
Feleğin kahpe başında paralansın parası
Ben güzel sevmeye geldim, değil ekmek yemeye” tabi Neyzen olaya daha farklı bir pencereden bakıyor Yunus’a göre. Lakin insanların birbirini boğazladığı, dev şirketlerin değişik oyunlarla daha çok kazandığı para hakkındaki düşüncesine şapka çıkarmamak elde değil.

Bu dünyaya veda saati geldiğinde, gün tamam olmuş, vakit akşama ermiştir. Gurubun rengi bulunduğumuz coğrafyaya göre değişlik gösterse de. Artık alıp vereceğimiz nefes bitmişse akşam erguvan bakışlarıyla son kez nazar kılar yüzümüze. Kollarımız yana düşer. Bir el göz kapaklarımızı yavaşça indiriverir. Gün bitmiştir ve biz dahi daha önce gidenler gibi erguvan bakışlı akşama merhaba demişizdir. Artık ne banka hesabının ,ne çelik para kasalarının bir hükmü kalmamıştır gittiğimiz yerde…
Allah encamımızı hayreyleye…
Ankara, 18.03.2017