KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 642 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
HÜZÜN GÜNEŞ VE HAYALLER
Yüreğine yağmur yağıyordu gri gökyüzünden ama hayaller üsteledi, dedi kapat gözlerini, güneşini düşün ve ısın onunla senin içinde saklanmış.
Hüzün önce garipsedi, gururla "yapamam" dedi. "Nedenmiş o" dedi hayaller... "Güneşim beni terk etti ve bir daha gelmeyecek onu düşünmek onu yüceltmek olur." dedi hüzün.
Ama hayaller direndi, "ben her zaman seninim" dedi. "Seni terk edene değil senden vazgeçmeyen hayallerine bak ve güneşi seni terk etmeden önce ki haliyle hatırla işte o zaman sen yücelirsin vede içinde sımsıcak kalan duygularınla ısınır hiç üşümezsin, ruhuna başka bir güneş doğana dek...
Ve hüzün kulak verdi hayallere gri gökyüzünden yağan yağmuru izlerken hep güneşi hayal etti, bir daha hiç gelmeyecek olsa bile...
(2012 yılından)
YORUMLAR
güzelmiş kısa ama öz ... Duyguların ritminden gelen sesler büyük bir ihtirasla kaynaşmış güzel olmuş...
Bu tür kısa öykücükleri severim. Kısa ama ömür boyu sürecekmiş gibi gelir bana...
Yaşam, belleği icat etmekle gaddarlık etmiş. En eski anılarımı ayrıntılarıyla içlerinde taşıyan ihtiyarlar gibi, ölümün kıyısına gelmişken belleğim, güneşin çevresinde dönüyor ve neleri aydınlatmıyor ki o güneş!
Frida Kahlo
Sevgiyle kalın efendim
