# HAKLISIN, ABİ-DİK #

• 5 Mart 2017 Pazar 13:23:53

# HAKLISIN, ABİ-DİK #
________________________

Hemen herkesin selâmlaşmadan sonraki sorusudur karşısındakine; çoluk çocuk nasıl.? Cevap soru kadar kısa, soru kadar bize has ve nettir. Çok şükür.

Soru içinde bahsedilen çocuk belirgin ve açık, çoluk ise yalnız başına hiçbir anlam ifade etmeyen bize has ve dolaylı bir ifade şeklidir...

Sohbetlerimizin tamamına yakınında bize has ifadelerle süslü olur cümlelerimiz. Öyle ki; bir tercüman çevirse dilimizden dökülenleri, mana vermekte zorlanır ve hatta şaşkınlıkla garip düşüncelere dalar duydukları karşısında.
Örneğin; bugün nasıl geçti günün? Bu soruya bizden başka ilginç, kısa ve dehşet mânâ yüklü cevap verebilecek bir başka millet sanmıyorum yoktur.
Verdiğimiz cevapları düşünsenize.. Sorma vallahi, yemin ederim bugün burama kadar geldi. Burama kadar derken birde elimizle boğazımızı işaret ederiz ya hani, düşünün bizi bir tercümanın yabancıya tercüme ettiğini. Oramıza kadar gelenin, ilk giriş noktasını hakkındaki şaşkın düşüncesine soru bulamaz ve tarifsiz bir fukaralık yaşar dinleyen.

Bir başka bize has cevap; bugün başım resmen çatladı... düşünmek bile istemiyorum bize has konuştuklarımız karşısında duyduklarına mânâ verme çabasını o insanların..

Bazende hiç beklemediğimiz bir konuşma karşısında, bize has bir şaşırtıcı söylemde bulunuruz.. buyur burdan yak.! Ne yakılacak birşey vardır aslında ortada, nede bir kıvılcım, bir ateş. Ama biz çok şey anlatırız bu bize has ifadelerle birbirimize.

Kadınlarımız çamaşır mamaşır yıkadıklarını söylerken meselâ; mamaşır dediklerinin, ev işleri ve genel temizlik için kullandıkları bir ifade oluğunu bir biz biliriz. Bilmeyene bildirmek mi? Aman Allah’ım...

Bakkalın yanına çakkal ekleriz meselâ. Mahalle esnafını bir bütün halde ifade edişimizdir bu. Biz biliriz ama, bilmeyene bildirmek aman Allah’ım...

Bize has ve bize kolay anlatım sağlayan bu ifadelerimiz saymakla bitmez.

Sandalye mandalye
Koltuk moltuk
Yemek memek....Yüzlercesini sayabilirim.

Dün yine bize has gibi gösterilen, ama aslında günlük hayatımızda sadece olmadık şeylere kafa yoranları ve onların yasadışı düşünce ve eylemlerini ifade eden bir sözle seslendi ülkenin Başbakanı kalabalıklara. İlk duyduğumda ben, yok artık insan bu kadar şeffaf düşüncelerini nasıl yaftalar dedim ki; sonra kendine has o zoraki gülümseme çabasıyla, o söylediğini başkaları için kullandığını eveleyip geveledi. Aynen şuydu o sözü; abidik gubidik şeyler oluyor...

Yıllardır Abi-dik olunca inatla, oda en sonunda abi-dik gu-bidik ifade etmiş oldu kısaca bilinç altındakileri.

Bize has olanları biz bize her zaman söyledik ve söylüyoruz. İster inanın ister inanmayın, bu ülkede son onbeş yıldır hep abidik gubidik şeyler oluyor dedik. Ve yine bize has bir ifadeyle kimse anlamasada siz anlıyorsunuz eminim. Bu yüzden, yüzünüze karşı korkmadan söylediklerimizden biz bıktık ve utana sıkıla bir daha söylüyoruz.

Vallahi dilimizde tüy bitti.!

Ramak kaldı / ( Samim İĞDE )