KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1134 Okunma
- 8 Yorum
- 6 Beğeni
İÇİNDEN AŞK GEÇMİŞTİ
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Hayal kırıklarından dizdiği kolyesini
Avucuna gömüyor nemli mendille sarıp
Gözlerinden dökerek hazin hikâyesini
Bir hendeğe itmişti kalıp kader kararıp.
İğnenin deliğinden damıttığı şarabı
Kalemin kurşunuyla incitip süslü düşler
Buruş buruş bulutlar dökerken ıstırabı
Dikip içti silindi abartılı gülüşler.
Sevda denizinin kırılan dalgalarında çırpınıyordu genç kız. Tutuşmuştu deniz, sarmaş dolaş sevdaları savuruyordu gözlerindeki tuzları da katıp. Sahildeki kayaların avuntusuz dövünmeleri, şiddetle dövülmeleri kızın gücünü tüketmişti. Yıllarca saçlarına umut tohumları ekmişti. Büyümüş olmalıydılar, elini uzatıp yeşermekte olan fidanlardan bir kaçını, hiçliğin, dalgaların, rüzgarın uğultusunu tuttu. Ne olursa olsun hayat devam ediyordu, etmeliydi de. Dalgaların öfkesi diner, sinerdi deniz. Bir süre sonra alışan kulaklar rüzgarın sesini de duyamazdı. Uykusuz suydu zaman, ilerlerdi sürekli. Durmadan dinlenmeden. Neden kendisi dursun ki…
Tuttuklarının yardımıyla güç de olsa varlığını bir kumsala bıraktı. Devam ediyordu yaşamaya, devam edecekti. Önce güneşin iplerini söktü, geçirdi kirpiğine. Ruhunu tersyüz yapıp yırtıkları teyelledi. Hayallerini sakladığı cebi ağırlıktan yırtılmıştı. Cam kırıkları gibi tuz buz olmuştu toprağa karışanlar. Gereksizleri attı cebinden, aydan koparttığı bir parçayla yamaladı bir güzel.
YAŞAYACAKTI…
İçinden aşk geçmişti saman alevi değil
Saksıda bir gül solmuş bir tomurcuk açmıştı
Eski defter önünde kimler derdi ki eğil
Korku güne yenilmiş karanlığa kaçmıştı.
Mevsimin soluğunda rüzgarları kokladı
Erişkin masalların kurtuldu yasasından
Henüz uzamamıştı gölgesini yokladı
Ağrıya kafa tutup ayrıldı tasasından.
YORUMLAR
kendine has döngüsü gibiydi tabiatın
düştüğü yerden yeniden kalkmak bütün mesele
değil miydi ki insan olmak
Dikenler içinde gül suyu
içtikçe kanadığımız
kanadıkça yeniden susadığımız
bazen dünyanın tüm kuyularından kendisine seslenesi geliyor insanın
Velhasılı güzeldi yazı
Hayatın tüm renkleri
hatta renksizliği gibi
herşeyiyle güzeldi
gerek şiirsel anlatım
gerekse onu tamamlayan cümleler ile
daha nicelerini okumak ümidiyle
Saygı ve sevgiler abla
Hem yazı, hem şiirde adından söz ettirecek nitelikte mükemmel kalem, mükemmel duruş.
Sevgi ve saygılar Afet SULTAN
Umudun bittiği yerde insan zaten bitmiştir, aldığı nefes zuldur. ..Bu yüzden yaratıcı C.C derki neden umudunuzu kesmeyin. ..biz 98 yılından beri ne mücadeleler veriyoruz yinede çok şükür. Gören bir gözüm, tutan bir elim, yürüyen bir ayağım var ...Hayatta hep teksin ve sahibin sadece o. ..Selam ve muhabbetle
Nesiri bile şiir gibi can Hemşehrimin...
Selam ve Saygıyla.
"Uykusuz suydu zaman" ne müthiş bir benzetme hemşehrim.
Çoğu zaman içimizi kanatan acılar yaşamak için bir dirençtir ve tek ilacı uykusuz zamandır.
Bazen düşünüyorum da, insanlar neden hep mutlu olmak için çaba sarf eder. Mutsuzluğun da insanı mutlu eden bir tarafı vardır. Hep mutlu ve umutlu olmak Polyannacılıkdan öteye gitmez . Oysa mutsuzluk ve acı, oran olarak daha fazla olduğu için kişi bunu kabullenmeli ,sizin deyiminizle ruhunu ters yüz yapıp, yırtıklarını teyellemelidir.
Çünkü hiçbir acı veya hiçbir üzüntü ilelebet değildir..
Tebrikler mahir kalem.
Baki selam ve sevgilerimle Afet hanımcım...
