İyi Günde Kötü Günde ... Hastalıkta Sağlıkta

• 3 Mart 2017 Cuma 18:21:39

İnsan ömrü çok kısa . Doğduk , büyüdük , geçti seneler yaşlandık , ihtiyarladık . Arkamıza baktığımızda kocaman bir hiç . İyi ile kötü arkadaş . Birbirini tamamlayan iki kelime . Biri olmazsa diğeri olmaz . Hasta olmazsak sağlığın değerini ve anlamını bilemeyiz .

Daha dün caddede koşturuyorken , bugün ayaklarımızın üzerinde duramıyoruz . Dizlerimiz sancılı , acılarla aşina olmuşuz . Yatağa mahkum olmuşuz . Konuşan diller konuşmuyor verirlerse yiyor içiyor . Belki de en yakınlarımızı bile tanıyamıyoruz .

Beşeri hayatta en büyük ve gerçek sevgi anne sevgisi . Gençliklerinden bu güne evlatlarının üzerine titreyen annelerimiz . Herşey yolunda iken acaba gerçek değerlerini bilebildik mi ? Hangimiz kırmadık kaçımız gözyaşlarına neden olmadık . Oysa onlar öyle değildi . En zor anlarımızda bile daima yanımızda olanlardı . Kendim için diyorum . Çocukluğumda , gençliğimde ne kadar da üzmüştüm . Kaç yaşımda olursam olayım , o yine açlığımı soranım , sağlığımı soranım , üzerimi örtenimdi . Şimdi elden ayaktan düştü . Yatağa mahkum . Verirsem yiyor . Oğlum diyemiyor . Bazen de tanımıyor . Üzerine her ne kadar düşsem ve ilgilensem de sağlıklı iken yapamadıklarım ve ihmalim için derin pişmanlıklardayım . Keşke herşeyin farkında iken annem , anneciğim diyebilseydim . Ve ona da bu duyguların hazzını yaşatabilseydim . Tek tesellim onun böyle günlerinde de olsa yanında olabilmemdir .

İyi günde insanın arkadaşı da , dostu da çok oluyor . Hele bir düşmeye gör . Şemsiye gibi oluyorlar . En gerekli zamanlarda , yağmurda yanında göremiyorsun . Yanından hiç ayrılmayanları cımbızla arasan bulamıyorsun . Sağlıklıyken de öyle etrafında fır fır dönenleri yatağa mahkum olduğunda veya hastane köşelerine düştüğünde , gözlerin kapılarda kalıyor . Arasan bulamıyor , göremiyorsun o dostları .

Herşey yerinde ve zamanında güzel , anlamlı . Düğünden sonra kına bir işe yaramıyor . İş işten geçmeden sevdiklerimizi unutmayalım ve sarılalım . Zira bugün onların yaşadıklarını yarın bizlerin yaşamayacağının hiçbir garantisi yok . Hem sevginin de sınırı yok . Sadece kan bağı ve dostları değil . Yaratılmışı yaratandan ötürü sevmek ve elinden tutmak burdayım yanındayım demek . İyi günde , kötü günde , hastalıkta ve sağlıkta seninleyim diyebilmek ... Galiba hüner ve erdem artık .

Refik
03 . 03 . 2017
İstanbul