NEDEN YAZIYORUM

• 25 Şubat 2017 Cumartesi 23:09:13

Ne demişti şair; Acılarımız ve kafiyelerimiz vardı, işte hepsi bu kadar...

Ben yoruldum hayat gelme üstüme frekansında cümlelerle bezenmiş bir yazı yazarak arabesk kültüre bende bir ucundan dahil olayım diye maskelenirken aslında yazmanın da bir anlatma biçimi olduğu gerçeğinin altını çizmek niyetinde olduğumu belirtmek istiyorum. Çünkü anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az metaforundan hareketle neden anlatırken yazma biçimini kullandığımın izahını yapmak ve böylelikle anlamamakta ısrar eden kişilere az da olsa karınca misali ahvalimi beyan etmek gibi ütopik bir amacın müsebbibiyim.

Herkesin de bizatihi kabul edeceği bir gerçek vardır ki en yaygın anlatma biçimi konuşmaktır. Konuşmanın iletişimin temel taşlarından birisi olduğunu belirtmeme gerek dahi görmüyorum ve okuma yazmadan bile daha önce öğrenilen konuşmanın bir sanat olduğunu ikrar ve tasdik ediyorum. Pekiyi bu aşamada en temel iletişim biçimi konuşmak duruken insanlar neden yazarlar? Kuşkusuz bu soruya birden fazla cevap verilebilir. Ama temelde bu soruya birbiriyle alakası olmayan iki cevap vereceğim, Bunlardan İlki; İnsanlar yazmayı konuşmayı çok iyi becerdiklerinden tercih ederler. Öyle ki insanlar konuşmak hususunda o kadar çok ustalaşırlar ki sonunda bunu bir şekilde değerlendirmek isteyip yazmak ve okunarak geniş kitlelere ulaşmak, kalıcı olmak isterler.

İkinci cevap ise; İnsan konuşmayı beceremediği için ve anlatmak insan için ekmek gibi su gibi bir ihtiyaç olduğu için bir başka anlatma biçimi olan yazmayı tercih eder. Yani yazmaktan başka çaresi yoktur da ondan yazar.

Okuyucu kendisini hangi güruhta hisseder bilemem. Ama ben tüm hücrelerimle birlikte ikinci cevaptan yanayım. Bir çok insanın da yazma serüvenine bu yüzden başladığına inanıyorum. Durum böyleyken bunu bazı insanlara anlatamıyorum. Belki de anlamak istemiyorlar bilemiyorum. Eğer yazmak bir tercih ise bunu bilerek ya da isteyerek tercih etmiş değilim. Bu bir tür zorunluluk hali. Yani birisi bana ne güzel yazıyorsun dediği zaman aslında bu benim için ne kadar çok çile çekmişim be şeklinde yankı buluyor.

MESUT ÇİFTCİ