DERİKLİ MİNİKLERİN GÖZLERİNDEN AKAN OKUL HEYECANI

• 8 Eylül 2008 Pazartesi 13:50:10

DERİKLİ MİNİKLERİN GÖZLERİNDEN AKAN OKUL HEYECANI



Hepimiz yaşamışızdır, birinci sınıfa gittiğimiz anın sevgiyle,tedirginlikle,korkuyla karışık heyecanını.Bu yüzden,yeni okula başlayan küçük öğrencinin bakışlarındaki o tedirginlik ve sevinçle karışık heyecanını gördükçe, bir an geçmişe gidiveriyor insan.Tabi böyle olunca,minik yüreklerdeki katıksız ve masum heyecanı anlamak daha kolay oluyor.

O gün okula yeni başlayan öğrencileri görünce, duygulandım doğrusu.Elinde beslemem çantasıyla,elleri babasının ellerine kenetlenmiş ve üzerindeki önlüğün daha ne anlam taşıdığını tam olarak kavramayan küçük yüreklerin zamana karşı verecekleri mücadelenin ilk adımıydı,ilkokul birinci sınıf.Kimseyi takmadan volta atan zaman,hayatın döngüsünde kanat çırpmak üzere olan miniklerin,ilk adımı atmasına şahit olmuştu bile.

Kimileri okul sıralarına hemen alışacak, kimileri anne babaları okuldan ayrıldıktan sonra ağlayacaktı ama; küçük korkuları,üzüntüleri,sevinçleri bir sorumluluk altında omuzlayacak

lardı artık. Bu her hayatta vardı çünkü.Ve onlar bunları taşımanın ilk adımını masum bir edayla atmaya başlamışlardı.Onları artık bir sorumluluk bekliyordu.Oyuncaklarıyla oynamaya biraz daha ara vereceklerdi.Yüreklerinde okumanın ve geleceğe dair ikilemelerin,rutubetli sıkıntıların, özlemlerin farkına varmayı öğreneceklerdi.Hayata dair geleceğin en masum kırıntılarını bırakacaklardı.’’Daha dün annemizin kollarında yaşarken,çiçekli bahçemizin yollarında koşarken.Şimdi okulu olduk,sınıfları doldurduk.Sevinçliyiz hepimiz,yaşasın okulumuz.’’

Artık bu şarkıyla enişli bir nağmeye çıkılan hayat yolculuğuna başlayacaklardı.Okulun sıralarında,koridorlarında,bahçesinde, her yerde ayrı bir anısı kalacaklardı öğrencilerin.Anne ve babaları onları biraz daha merak edecek ve harfleri hecelerken biraz daha renk ve heyecan katacaklardı hayata.Yaşamayı bir yana bırak,bunları hayalinde canlandırmak bile,ayrı bir tat katıyor hayata.Minik öğrenciler,geleceğin kanatlarında yeni bir yolculuğa çıkmıştı anne ve babasıyla birlikte.Bu yolculukta yeni duygular yerini alacaktı.Onlar çocuk kalpleriyle,artık yeni bir öykünün kaharamanıydılar.Bu küçük kahramanların,yaratacağı yeni öyküleri,geleceğin beyaz sayfasında okuyabilmek,en güzel değerlerden bir tanesiydi.

Ben, Derikli miniklerin,okul heyecanının insan kalbinde mühürlenen güzel bir anı bırkacağına bütün gönlümle inanıyorum.

Çoğu kes uyurgezer dolaşan karanlıklar,etraftakilerden intikam alırcasına,uçuruma sürükleyebiliyor, sevgiyi,merhameti,özlemi ve masum gülüşleri…Hayat aralığında böyle korkunç intikamların devleşmesi,özellikle ailelerin çocuklarıyla her zaman,nerde olursa olsun,ilgilenmesi gerektiği gerçeğini ortaya koyuyor.Hayatın bizlere verdiği en tatlı ve en masum emanet olan çocuğa sahip çıkmak ve onu anlamayabilmek,her ailenin yerine getirmesi gereken önemli bir görevdir.





Yazan:Sultan Mercan