- 1439 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
YÜREĞİM ŞAHA KALKIYOR, ELİMDE DEĞİL...!
Şu resme bir bakın Allah Aşkına...! Bu resim Suriye’de görev yapan bir öğrencim tarafından çekilmiş ve paylaşılmış! Tamamen gerçek yani... Nutkum tutuldu!
Vayy vayy vayy... Hadi gel de konuşş ya da sonsuza kadar sus Tercih senin... Bu bir tercih meselesi olamaz tabii kii... Amma velakin ne susmak ne konuşmak istediğini bilebiliyor, karar verebiliyor insan.. Çokk acıı çokk... Ahh insanoğlu!, eyy insanoğlu!
Bu kadar mı gözün dönmüştü senin, bu kadar mı kana susamıştı yüreğin, bu kadar mı ölüm buram buram kokmuştu burnuna, bu kadar mı???
Her yerde kan-barut-ceset kokusu, bu kadar mı hoş gelmişti ruhuna? Bu kadar mı vazgeçmiştin, uzaklaşmıştın insanlığından, bu kadar mı ekmeğine katık eder oldun anaların yanık yüreklerini, babaların yanık bağırlarını, evlatların babalarının yollarında dökülen gözyaşlarını, yavukluların kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek zorunda kaldığı duygularını... Bu kadar mı dünyalık hırsların uğruna kabarttıkça kabarttın acı deryalarını...
Oysa, senin ekmeğine yağ süren ne varsa benim kanıma dokundu, ağrıma gitti hep... Her bir hücrelerimi titretti, tüylerimi diken diken etti bu aymazlığın-acımasızlığın... Göz pınarlarımda düşmeye hazır gözyaşları birikti senin vicdansızlığın karşısında..
Yüreğim, isyan bayrağını çekiyor, şaha kalkıyor. Engellemek-sakinleştirmek mümkün değil...! Nerede bir yiğit düşse toprağa, nerede bir ana ağıdı yaksa yüreğimi, duygularım esir alıyor yüreğimi, fırtına olup savuruyor okyanuslara, azgın dalgalarla boğuşuyor, çarpıyor kayalıklara hızla..
Ahh be insanoğlu! ( Hoş insanoğlu demeye bile dilim varmıyor sana... İnsan olsan, insan kıymeti bilirdin de kıymazdın-kıyamazdın Yüce Allah’In hayat bahşettiği o canlara), yetmedi mi sana bu dünya, neyi paylaşamadın ki şu fani dünyada...Sonuçta herkes gibi sen de boylu boyunca uzanmayacakmısın o musalla taşında... Bir avuç toprak örtmeyecek mi üstünü eninde sonunda...
09/02/2017
Perihan METİN
YORUMLAR
perim yüreğinin derin hislerini duydum parçalandım adeta. kelimelerin kifayetsiz kaldığı suskun çığlıklara nedesem bilemedim. temennim insanlığın geri gelmesi... sevgiler...