- 1358 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
ZAMANI DURDURMAK MÜMKÜN OLABİLSEYDİ...
HAYATTA EN KIYMETLİ HEDİYE "ZAMANDIR." KİME ARMAĞAN ETTİĞİNE DİKKAT ET.
Gençlik yıllarımın uzun zamanını geçirdiğim bu düşsel oda, daha sonraki zamanlarda öğrencilik yıllarının bir kısmını bizimle geçiren ve kendilerini kızımın manevi kardeş, benimse manevi evlat edindiğimiz öğrencilere kucak açan ve her bir köşesine sinen kitap kokularına karışan cıvıl cıvıl seslerinin gezindiği bu efsunlu oda şimdilerde benim çalışma odam.
Onlar mı?.
Hepsi düşledikleri hedeflerine ulaşmış, edindikleri mesleklerin üst basamaklarına tırmanmış, kendileriyle onur duyduğum topluma yararlı, erdemli yetişkinler şimdi…
Deniz, Elçin, Gökhan ve Duygu.
O özel odanın sizler için anlam ve önemini iyi biliyorum evlatlarım
Yaşadığınız sınav heyecanlarını, kaderinizi belirleyecek tercih puanlarını endişeli bekleyişinizi sizler kadar ben de yaşadım.
Ve veda günü geldiğinde, her birinizi gelinliğini /damatlığını giymiş, baba evinden mutluluktan uçarcasına çıkan evlatlar gibi ben de sizleri başınızda ’Kep’lerinizle uğurladım yaşamın sürprizlerle dolu yolculuğuna...
O günler asla zaman aşımına uğramadı. Hatta sizlerde bile olmayan fotoğraf ve davetiyeleriniz özel kutularda fısıldaşıyorlar birbirleriyle…
Balkon penceresinden seyrine doyamadığım küçük sevimli Kilise ve bembeyaz, zarif minaresiyle sırt sırta verdikleri Caminin 2015 in bu son gününde görüntülediğim fotoğraf ne çok şey anlatıyor bakıp da görebilenlere…
Bitişik komşumuz Rahmetli Barış Manço’nun, yazdığım kitabıma esin kaynağı olan köşk ve yemyeşil çam ağaçlarının gizemli görüntüsü bu kez de 2017 yılını selamlıyor…
01 ŞUBAT 2017 tarihi zamansız yitirdiğimiz Barış Manço’nun ölüm yıldönümü. Bu çok renkli, çok önemli ve değerli gerçek sanatçımız da zamanın acımasızlığına yenik düşmeyenlerden olsa gerek.
Ardında bıraktığı yapıtları, eserleri ve yaptığı televizyon programları küçük büyük herkesin dilinde birer efsane adeta…
Bunlara karşın o, hayattayken içinde bulunduğu zamanın ve kadir-kıymet bilmez insanların vefasızlığına kırılmış ve şu sözlerle sitemini dile getirmişti:
“Bu güne kadar hiçbir gazetede adım baş sayfada yer almadı. Öyle sanıyorum ki bu öldüğüm gün mümkün olabilir ancak”
Dediği gibi de oldu ne yazık ki…
Bakıp dinlediğinizde bütün insanların dili ne güzel , ne insanca ve nasıl da gönül yapıcı şeyler söylüyor oysa…
Bana güzel bir şey söyle varsın yalan olsun, dediği gibi şarkıda güzel sözlere ne çok ihtiyacı var ruhların beslenmeleri için.
O bir müzik adamı
O bir kültür elçisi
O bir eğitimci
O bir gezgin
O bir Barış MANÇO
***
Çoktan uçmuş güvercin tahta masam devrilmiş
Can dostum çomar uykuda
Tatlı komşu Ayşe teyze Emekli Salih Öğretmen
Hepinize hepinize elveda
Dostlar elveda
Gözlerim kurşun gibi ağır ağır kapandı bu gece
Elveda
***
Eh Barış abi aşk olsun./ Aç koynunu kuş konsun
Çek ipini rahvan gitsin / İnceldiği yerden kopsun.
Kimileri kahve kaynatsın / Kimi hala dansöz oynatsın.
Leyleğin ömrü iki lak lak /Değerler oldu tepetaklak
***
Yaz dostum güzel sevmeyene adam denir mi
Yaz dostum selam almayana yiğit denir mi
Yaz dostum altı üstü beş metrelik bez için
Yaz dostum boşa geçmiş ömre yaşam denir mi
***
Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin
Bende kalan resimleri mektupları istemişsin
Üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına
Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana
Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca
***
Kendimi bildim bileli yollarda tükettim koskoca bir ömrü
Bir uçtan bir uca gezdim şu fani dünyayı
Okumuşu, cahili, yoksulu, zengini hiç farkı yok hepsi aynı Sonunda bende anladım hanyayı konya’yı.
Ruhun şad olsun. Seni seviyor ve özlüyoruz Barış Manço.
81300/Moda
YORUMLAR
ruhu şah mekanı cennet ola çok değerli bir sanatçı idi
ve muhteşem şarkıları hepsi çok güzel ama en sevdiklerimden birinin sözlerini bu vesileyle paylaşmak isterim
Nasıl böylesine rahatsın ki sanki hiçbir şey olmamış gibi
Yıllar boyu ümitsizce seni bekledim geldin mi ki
Bir gün olsun kapım çalıp halim nedir sordun mu ki
Çek ellerini ellerimden çek gözlerini gözlerimden
Bunca yıllardır yokluğundan alıştım ben yalnızlığa
İçimde bir çok şey kırıldı çok geç artık dönme bana
Sen hiçbir zaman dost olmadın
Hiçbir zaman destek olmadın
Yıllarca hep sustum ama bir tek şey istiyorum senden
Onurlu bir yabancı gibi lütfen artık çık git bu evden
Hayır hayır boşuna yalvarma inanmıyorum sana
Hayır hayır gözyaşına da hayır inanmıyorum sana
Hayır hayır yüzbin kere hayır acı çektirme bana
Hayır hayır yüzbin kere hayır inanmıyorum sana
yazı çok güzeldi Barışta öyle:)
saygı ve sevgilerimle değerli Kaleme...