Unutan Korkak tohum!

• 12 Aralık 2016 Pazartesi 22:33:37

Yıllar geçiyor...
Evren genişliyor...
Bilinmesi gerekenler azalıyor yahut unutuluyordu.
Hayatın şairi denen üç beş varlığıda yiterken terör illeti nasıl bu kadar yavaş onu kimse anlamazdı
Ama seste çıkmazdı
Gel görki halk artık halkta değildi...
Korkak tohuma kadar çıkmıştı adları
Büyük oyunlarında oyuncaklardı da haberleri yoktu herşeylere hakları vardı ama azla yetindiler
Bazıları hariç onlar doymak bilmeyenler...
Rahatı dışlayıp eziyeti sahiplenenler
Külfetler çoğalıyor şans yitiyordu ve yittikçe daha gözde daha özde hissediyordu şu kesimler...
Gizlilikler ifşa oldukça rahatlanıyor ve neticesinde utanç kalmıyordu
Barış sözcükleri havada gezinirken öyle...
Herkes başını toğrağa eğmiş mezar kazmakla meşguldü yenilerine...
Ölüm yaratmak heyecan ölü adı duymak olası durumdu neler dönüyor Yarab...
Karmaşıklık dizboyu
Kötülük iyilik olmuştu sanki
İnanç ise kesimsiz herkeste zayıf ve cılız hale geliyordu
Olması gerekenleri unutmuş bir varlık olmuştu dünya,
Duyması görmesi gerekenlere sağır ve kör
En kötüsüde vicdansız yaşayan kalbi tekleyenleri ile doluydu yüzdesi
Griyi besleyen nesile el sundu kisvesi...
Gözlem denen kavramı vardı hücrelerinde yaşattığı
İnsanlarını gözlemleyen
Onunda içini boşalttılar anlamını kendilerinden hayli saptırdılar...
Bri el belki bir zulümdü artık
Adı belkide bir hayaldi ve en kötü kabustu aklı olanların
Çünkü ona karşı bi haltedemediler
En kötüsüde taptılar içten içe
Kanmayı ne iyi biliyordu günler bu saçmalıklara
Oysa hakkı varmış gibi imkan veriyordu nisbet imkan veriyordu şeytan
Niye uymayın demiyordu oysaki irade tüm bunlara...
Diyemiyordu yetmiyordu yetmez artık

Yıllar geçiyor...
Çocuklar erken büyüyor...
Hayat büyüsünü kaybediyor...
Mutluluk anlamını yitirmiş sahtelikse can atabiliyor vaziyette yaşamaya mahkumdu yeryüzünde
Güneş varken kardelenleri yüz çevirmişti ona...
Bulut varken tüm doğallıyla kan ağlıyordu tüm damlara...
Şimdi onlar ne bir umut geleceği süsleyecek büyütecek damlalar
Ne kardelenleri yarının
İfşacı hain sıkılgan değersiz yobaz bilinçli bilinçsiz yaratıklar oluvermişlerdi
Bunu anlayabilecek kapasite yoktur demeyin hepsinde vardı onlar bir seçim yaptılar
Toplum olmayı beceremeyen benliklerinde birbirlerini kirletmekten hoşlandılar
İzi olan kötülüklerin seyrine adım adım tutundular
İyiyi utandırdılar
Kolay olan her şey işlerine geldi doğrusu
Kolay olan gülmek yerine kalp kırmayı
Kolay olan düşünmek yerine avunmayı yanıltmayı kurnazlığı
Hak yerine riyakarlığı
Koklamak görmek duymak bundan haz almak yerine tiksinç olmayı bağnazlığı...
Doğurmak yerine öldürmeyi...
Eşitlik yerine adaletsizliği ...
Saygı yerine merhametsizliği ...
Acıma yerine intikamı...
paylaşmak yerine zorbalığı...
Değer yerine çözümsüzlüğü...
İnanç yerine zulmü ve yanlışlıklardan dönmek yerine
UNUTMAYI! -seçtiler
.................................................UNUTMAYI İYİ BİLİR İNSAN!