YİNE BİR YALNIZLIK MUHASEBESİ

• 23 Kasım 2016 Çarşamba 11:11:13

27.03.201
Gece epeyce ilerlemiş, tüm sessizliğe rağmen hayat devam ediyor, kimileri yapayalnız bir köşede, kimileri çığıtrkan gürültüler için de kaçacak delik arıyor, kimileri de kalabalıklar için de yapayalnız…
Yalnızlık iyi bazen, kafa dinlemek, iç muhasebeni yapmak için ama bir yere kadar. Hayat paylaşınca, etkileşim için de olunca mana buluyor biraz, o yüzden yalnızlık her zaman geçerli değil diye diyebiliriz… Bir de kalabalıklar için de yalnız kalmak var ki en beteri beklide…
Muhtelif koşullar vesilesi ile bir kalabalık içindesin ama orda kalan sadece zorunluluk, hatta herkes birbirine tahammül etmek durumunda. Etrafınız da birileri ama hepsi ayrı telden konuşuyor ve hayatı idrak ediyorlar, siz yine yalnızsınız, en azından birleşmeyen kafalar babında…
Kafanıza uygun bir dostun yanınız da olması, onun umut verici muhabbeti size yaşama sevinci verir, hayata bağlar ki, yalnızlığınız uçup gider. Allah kimseyi yalnız bırakmasın demeden önce şunu demek istiyorum; Allah herkese kafa dengi dostluklar, empati yapabilen dostlar nasip etsin, yoksa tamamen bir yalnızlık olamaz, insan hayatı paylaştıkça hayatın değeri artıyor, bu da birbirinin halinden anlayan dostların bir araya gelmesi ile olur ki Allah da herkese böyle birliktelikler nasip etsin.