- 1227 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
İNSANIZ İŞTE
İnsan bu , nelere alışmıyor ki . Yaradan ne güzel buyurmuş ’ Kuluma taşıyamayacağı yükü yüklemem diye ’ Gerçekten de öyle değil mi . Acıların en büyüklerini de yaşasak , bir süre bu acı külleniyor , kabuk tutuyor ve dinmez sandığımız gözyaşlarımız diniyor , yüzümüz tebessümle barışıyor .
Yitirdiğimiz en yakınlarımızın acısı bile zaman içinde unutulmasa dahi hafifliyor . Yürek yarası dediklerimiz bile ...Seni asla unutmıyacağım dediklerimizi dahi unutabiliyoruz . Bir zamanlar uğruna gözyaşı döktüklerimiz , onun yüzünden yastıklarımızı ıslattıklarımızı bile , sanki yaşanmamış gibi , yüreğimizden de , beynimizden de silebiliyoruz .
İnsan işte . Herşeye alışabiliyor . Acılara , kederlere neşe ve sevince . Fıtratımız böyle . Ömrümce unutmıyacağım dediklerimizin değil kendisini , siluetini bile anımsamıyoruz . Bu nankörlük değil , riyakarlık değil . İnsanız işte . Yaratılışımız bu . Yeri geliyor , ne anne , baba , ne kardeş ne de sevgili . Yeri dolmaz dediklerimizin yerine birbaşkalarını çabucak koyabiliyoruz .
Yaşarken yitirdiklerimizde var. Daha düne kadar sen benim herşeyimsin dediğimizi , ondan daha iyi birisini bulduğumuzda tukaka edebiliyoruz .Sanki hiç tanımamış , yaşanmış bir şeyler olmamış gibi ... Karşılaştığımızda bir selamı esirgeyecek kadar yabancı olabiliyoruz . Onun için çekilen çileler bir anda yok olabiliyor . Biz değilmiydik , martılara simit atarken sarılıp da , dalgalar eşliğinde birlikte akıttığımız gözyaşlarımızın sahibi ...Biz değil değilmiydik seni ölünceye kadar seveceğim diyenler ... Ne oldu ... Neden yabancı olduk ...Yoksa sevgiyi mi böylesine yozlaştırdık ... Ne de çabuk unutuldu canımlar , aşkımlar . Unuttuğumuzu mu sandık yoksa canım derken mi yanıldık . Kendimizi mi kandırdık karşımızdakinden evvel . Bir yanlışlık var , bir tezat var bu işte . Ama ne ? Cevabını aramak da anlamsız . Dün dündür . Dünde kaldı . Yarın meçhul . Gün bir gündür . O da bugündür .O halde ; herşey bir yana anı yaşamak esastır . Hiçbir şeye aldırmadan . Maziden gerekli dersleri çıkararak anı yaşamak . Ve öylece mutlu olmak . Gerisi ; yaz günü palto ile dolaşmaktan ibaret ...
Refik
16 . 11 . 2016
İstanbul
İNSANIZ İŞTE Yazısına Yorum Yap
"İNSANIZ İŞTE" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
16 Kasım 2016 Çarşamba 18:44:55
Unutmanın en üst basamağı kendini unutmaktır,
Bir ben var benden içeriyi arayınca yanaktaki ben olarak dışarı çıktım, esenlikler dileklerimle...
-/-keskinsirke-/-
@keskinsirke2
Yorumunuz için çok teşekkür ederim .
Saygılarımla .
Saygılarımla .
16 Kasım 2016 Çarşamba 18:24:34
İnsaníz her şey bizler için.kendimize itiraf ettiğimizi kimseye itiraf edemeyiz emin olsak bile.bilmiyoruz ki kim nasıl alğılar
Nasıl hüküm verir.içimizdeki firtinaları yalniz biz bilir yaşarız. Söyleyenediklerimiz vardır.yalan faklı bişeydir.en çok kendimizi kandıriririz.yanacaksa tek bizim isteriz yansin canimiz.insanız işte.çok doğru tespitler var yazınızda içinde herkes biraz kendini bulur diyorum ve günümün yazısı diyorum.saygılarımla...
-/-keskinsirke-/-
@keskinsirke2
Yorumunuz için çok teşekkür ederim .
Saygılarımla .
Saygılarımla .