olaylar arasındaki geçişler çok iyi...diyaloglarda takılma falan da yok...gayet güzel...bir iki yazında da denk gelmiştim...böyle rüyadan girip, uzaydan falan çıkıyorsun sen:))

seni deri pantolon ve bi deri ceketle sahnede gitar (tahminen elektro gitar) çalıp, uzun saçlarını savururken hayal ettim de...dinlemek istiyor insan...ciddiyim bak...

ben de gitar-saz çalmayı çok istemiştim...eğer öğrenseydim ve sahne olayı falan olsaydı (kendi kendime hayal kuruyorum ište:) ağır ve romantik takılırdım...benim duygusal yapım bu kadarına müsait abi...fazlası bünyemi aşar...ama neyse ki her türden müzik dinliyorum da bu hayali bi şekilde bastırıyorum içimde...

sanat ve müziğin her dalıyla uğraşanlara sonsuz saygı ve sempati duyuyorum...

bu anlamda seni sadece yazar olarak değil bu yönünle de takdir ediyorum...

bil istedim...

Ben hastanede çalışırken buna benzer bir şey yaşadım ..Okuyunca şaşırdım inanki :))

Sevgilerimle...

Bi kafa çakasım geldi nedense içimden..hem lavuk hem joker😃

Isim vermeden yazman daha güzel olmuş. Çok gercekciydi..

:) üzüldüm bu jokere gerçekten böyle joker elemanların olduğunu bilmekte ayrı mesele :).

ya benimsin ya kara toprağın olayı bu.
çok seviyoruz ama o bizi sevmezse kimseyi sevemez kimsede onu.
bir değişken psikopat türüz

Yani bay joker, her şey bir yana o beş yaşındaki çocuk kadar koymadı hiçbiri.

Bu hastane hikâyelerinden -iyi kötü- pastil gibi olanlarından biriydi. Yani aslında dahası var, sedye ile estetik ameliyatı geçiren kadını kaçırıp, bir göğsü mandalina kadarken, diğeri portakal gibi kalmışken ya da ağızdan nefes alan burun hastası uyuklarken burnuna mandal takan hastabakıcı meselesi gibi ya da daha neler acilde hazır tutulacak memur mizahçıları, pardon nikahçıları gibi..

Rahmetlinin Oya Aydoğa'na aşık olup, sesinin kısılmasını biliyoruz da, ben de beğenince bir şeyi uzatırım.

Yalnız olabilir miydi ciddi? İhtimal verir miydin..