- 880 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
beni tanı muymusun
Temel, güneşe karşı oturmuş hesap kitap ediyordu. Babam eldi. Bakalım bu işleri nasıl edeceğum diye. Öteden birisi bakına, bakına geldi. Tam güneşine durdu, Temel kafasını kaldırdı
- Sende çimsun? Niye cölce edeyusun da
- Ben, ben Tursun da. Beni tanımayu musun?
- Sen de çimsun?
- Ha, sen beni tanımayusun öyle mu?
- Nerden tanuyacağım ula?
- Bak ula
deden dedemi
nenem neneni
eben ebemi
emicem emiceni
teyzen teyzemi
yencem yenceni
dayın dayımı
anam annanı
baban babamı
abulan abulamı
abum abunu
sen benu
ben senu tanuyurum.
- Ben seni tanumayum dedum da. Tövba tövba. Dedi Temel
Dursun sinirlendi, ula bak! ba sen benim babamun uşağu deyulmusun? Ha
şimdi miras alucağım diye bağa katukulla mı edeyusun?
_ Ola zorla mu tanutacağsun seni bağa
_Dursun biraz geriçekildi şapkasını hafifce itti. Gerinir gibi yaptı. çeketi aaçıldı. Belinde silahı vardı. Temel gördü ve olayı çakazladı. Dursun bir adam öne geldi.
_ Haçen sağa bir daha sorayurum. Sen beni tanumayu musun? çabuk de bakayum bağa
- Oy! Dedi Temel. haçen sen benim anamın öteki uşağu musun?
- haçen öyle deseydun ya. Ha buraya dokuz doğurttun!
7.2.2011 İST
Perihan Pehlivan
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.