Arkadaş değil;anne-baba ve öğretmen olalım!

• 21 Eylül 2016 Çarşamba 12:41:06

18 milyondan fazla çocuğun /çocuğumuzun okula başlamasıyla sık sık şu sözü de duyar olduk:
-Çocuklarınızla arkadaş olunuz!
Hayır,bu doğru bir tarz değil.
Çocuklarınıza,arkadaşça davranınız ama sakın "arkadaşları "olmayınız!
Çünkü bir çocuğun /gencin,anne-babasından ve öğretmeninden öğrenecekleri,arkadaşlarından fazladır.
Arkadaşın yaşam tecrübesi nedir ki,bize ne "satacak"!
Ama anne-babalar,gördükleri,geçirdikleriyle birer "abide "gibidirler.Ve çocuklar da bunu bilmek/yaşamak istemektedirler.
Yani rolü iyi oynamak ve geçen yılları tecrübeleriyle hak etmek.
Bu konuda,burada,4-5 yıl kadar önce "Özrün kitapta da yeri var!" başlıklı makale yazmıştım.
Belli aralıklarla tekrar edelim ki bildiklerimiz pekişsin isterim.
Hele hele özellikle liselerde bazı öğretmenlerin,derse,"arkadaşlar "diye başlaması hiç de şık ve doğru değildir.
O anda "iktidar" kaybedilir.
Mesela "sevgili öğrenciler","değerli çocuklar" diye başlamak daha doğru olacaktır.Böylelikle,hem sevgimizi göstermiş,hem de öğrencilerimize değerli olduklarını hissettirmiş oluruz.
Unutmayalım ki,"rolü" iyi oynayamazsak,çocuklar,kendi dünyalarında,yeni anne-baba ve öğretmenler yaratırlar!
Tıpkı Konfüçyüs’ün şu sözünü doğrularcasına:
-Senin iktidarın kabul görmüyorsa,başka bir iktidar yoldadır!