- 962 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
HOŞ GELDİN EY ŞEHR-İ RAMAZAN
Her nefes anılmaya değer tatlı bir heyecanı içimize ekerek başlıyor Ramazan.
İlk sabahında keyifli kahvaltı faslının sonu ama muhteşem sahurun da başlangıcıdır.
Gecenin bir yarısı sahur sofrasında olmanın hazzı bir başka, akşamları iftarlar bir başka.
“Bu kadar uzun günde nasıl oruç tutacağız, perişan oluruz” diye düşünüp, hasbihâlleşirken, sabah ile akşam arası gibi gelip geçiyor mübarek ay.
Tüm bunlar Allah’ın ikramıdır diye şükrümüzü çoğaltmalıyız. Bu ay açın hâlinden anlamak, ya da rabbim aç bırakmadığı için her nimete şükretmek.
İftar ve sahur saatlerinde yiyecek aşımız var diye sevinirken, olmayanları hatıra getirmenin tam da zamanıdır bana göre.
Açlığın ne kadar zor olduğunu idrak edip, aç olanlara dua ve yardım etmek, bizi aç bırakmadığı için de şükretmek açısından Ramazan en güzel bir vesiledir .
Gün ağarmadan arş-ı titreten ezan sesi, “ibadet zamanı başladı” diye haberdâr ediyor bizleri.
Akşam ezanında ise pür dikkat bekliyoruz; ha okundu ha okunacak, “işte okunuyor” diye sevinç naraları gibi çıkan seslerimiz.
Akşam ezanını duyduktan sonra ki mutluluğu da bir başka şeyle ölçmemiz ne mümkün?.
Ve sokaklar; zaman, devir, an, çağ ve bunlarla beraber değişen ‘insanlığa’ rağmen değişmeyen şeyler de var elbette.
İftar vakitleri ve sokaklarda ki sükûnet. Sokaklar boş, tüm beşer aynı anda emri yerine getirmeye gitmiş.
İlâhi emre boyun eğmek için sofraların başına doluşmuş. Oruçlu olunsa da olunmasa da, hemen hemen kimse yok sokaklarda. Göze ilişen tek tük insanlar da koşar adım yürüyor bu heyecana yetişmeye.
Bu sessizlik dinlenecek kadar huzur veriyor insana. Ramazan eli-kolu dolu gelir, oruç tutan her eve kucak kucak dağıtır bu hediyelerinden.
Zira her akşam eller uzanmadan hiçbir nimete, dudaklar samimiyetle kımıldanmaya, eller rahmet istercesine açılmaya başlar.
Hem kendimiz, hem sevdiklerimiz, hem tüm Müslümanlar için. Bize yakıştığı gibi, kendimiz için istediklerimizi komşularımız içinde istemeliyiz.
Sanki dua etmeden açılırsa oruç, ziyan olacak. İçimiz acır. Bilirsek şayet, bu günler dua edilecek en güzel günler ve Allah oruçlunun duasını geri çevirmez.
Bu müjde daha da şevklendirir, kıpır kıpır eder içimizi. Ramazan hiçbir ay’a, hiçbir güne benzemez. Benzese bu kadar özlemle yolu gözlenmez.
“Elhamdülillah” sesi hangi açlığın karşısında denir Allah aşkına? Ramazan o kadar tılsımlı ki, insan aç kaldıkça şükrediyor.
Yemekler önümüzde, su bardağımızda fakat yiyip içmediğimiz sabrımıza seviniyoruz. Ramazan bizi bambaşka bir kılıfa sokuyor.
Sabır ve şükür tezgâhının üstünde oturtuyor. Ramazan her yıl geliyor, fakat ilk defa geliyormuş gibi esrarını koruyor. Tüm İslâm Âleminin Ramazan-ı şerifleri mübarek olsun...
Ayser ÖZBAKIR
YORUMLAR
Mantığın baştan sakat. Ben sana inançlara saygı duy dedim, cumhurbaşkanı ne demiş onu cevapla demedim.
Bana cevap yazdığına göre muhattabın benim ve ben de hiçbir zaman bir başka dine inanan veya inançsız olan bir kişiyi aşağılamadım.
Ben demiş olsam bile, senin dinlere saygı duyman lazım. Bir kişi bir şey söyledi diye İslam dinini aşağılayamazsın.
Eğer bu saygısızlıklarına devam edersen değil saygı duymak, yaşam hakkı bile vermezler. Anladın mı Zöngür ?
Arap İslam hikaye ve uydurmalarına bu kadar aşık olan toplumların psikolojilerinde bir sorun var demektir. Çünkü kendi öz gelenek ve kültüründen habersiz yaşanmakta veya yaşatılmaktadır. Sizler oruç tutarken, Arap ve diğer İslam tüccarları tatillerde keyif çıkarmaktadırlar.Selamlar.
Cemal Zöngür tarafından 6/5/2016 11:08:00 AM zamanında düzenlenmiştir.