''Aşk, giderek çoğalan duygularımın, tel örgülerle sarılı sınırında. Sınırın öbür tarafı sen, Oysa beni bu sınıra getiren sen, her mayın patlayışında bedenimden kopanlar bana hiç ! Sana dokunamayan gözlerimin isyanı, sınırın öbür yanı ! Bir yasın katliamına düşen yaşlarım ,koca bir Nil nehrinin suları gibi. Her taştığında, seni diliyorum. Al getir bana ,bir köle misali ,uzun uzun yalvarıyorum…


Borç bir dünyanın, alacaklı aşklarına feda edilen duygular, bedenimi esirleştiren her düş, ruhumu özgürleştiren her hayalimin ardına saklanıyor. Aşk ,savaş meydanında, beyaz bir at üstünde savaşıyor. Halbuki sen ve ben; birer savaş esiri, tel örgülerin sınırında ,bir tarafta sen, bir tarafta ben!''





sevgiler

ne sapanım oldu..
ne bir kuşa taş attım...bu çok güzel,kuşlar özgürdür.


Sapan, tarih öncesi bir silah olup muhtemelen 10.000 yıldan eskidir.

Düşündürdünüz efendim, şifresi kalemde saklı ...

Selam ve Saygımla...